Қора-юмор ҳақида латифалар

Бир куни автоҳалокатга учраган ҳайдовчини шифохонага олиб келишибди. Врач кўриб:
— Зудлик билан операцияга тайёрланглар! - дебди.
Операция бошланибди. Врач ҳайдовчининг миясини олиб, ҳамширага берибди-да:
— Ушлаб туринг, ҳозир қайтариб берасиз, - дебди.
Ҳамшира ҳайдовчининг миясини деразага қўйган экан, ташқарида юрган мушук тортиб олиб кетиб қолибди.
Операция сўнгида врач мияни сўраса, ҳамшира мушукни гапириб берибди.
Шунда врач дебди:
— Майли бошини шундоқ ўзини ёпиб қўяверинглар. Автомат коробка ҳайдаб юраверади...!
Хотин эрига телефон қилаяпти:
— Дадаси тез етиб келинг уйимиз ёнаяпти!
— Уйда ким бор?
— Онамлар бор, ухлаётган эдилар.
— Бўлмаса секинроқ гапир, уйғотиб юборасан!
Радиодаги табрикдан:
“Севгилим Шаҳнозани туғилган куни билан табриклайман! Шаҳноза сенга “Уммон” гуруҳининг “Алвидо” қўшиғини совға қиламан”.
Икки курсдош гаплашяпти:
— Кўйлагимни икки кун кетма-кет ювдим. Бугун ёқаси яна кир бўлибди, - деса, дўсти:
— Ёқангни ювгандан кўра бўйнингни ювсанг, ёқанг кир бўлавермайди, - дермиш.
Ёш қизча отаси билан дарс қилмоқда.
Отаси қизидан сўрабди:
— Бошимизни танамиздан нима ажратади?
Қизи иккиланмасдан:
— Болта, ада! – деб жавоб берибди.
Бир киши саҳрода кетаётган экан. Суви қолмасдан, тинкаси қуриб, ўлар ҳолатга келганида узоқдан «300 метрдан кейин СУВ!», деган ёзувли стрелкани кўрибди.
Бир амаллаб ўша тарафга йўл олибди. Кейинроқ «200 метрдан кейин СУВ!!!», деган стрелкани кўрибди. Охирги кучини тўплаб кейинги стрелкагача етиб олибди.
Охирги Стрелкага «100 метрдан кейин сув», деган ёзув бўлиб стрелка ер томонга(пастга) қаратиб қўйилган экан.
Жарроҳ ёнига пешонасига вилка санчилган бемор келибди.
— Доктор, пешонамдагини суғуриб ташласангиз!
— Кечирасиз, соат учдан беш дақиқа ўтди. Мени иш вақтим тугади. Эртага келинг.
— Жон доктор, шу вилкани олиб ташланг. Бир дақиқа вақтингиз кетади-ку. Ахир мени жоним оғрияпти...
Жарроҳ жаҳл билан вилкани суғуриб, беморнинг кўзига тиқиб қўйибди-да, - боринг окулист соат бешгача ишлайди, - дебди.
Бир қиз хафа бўлиб ўтирса, дугона ундан сўрабди:
— Нима бўлди? Нега хомуш ўтирибсан?
— Севган йигитим менга “Биз бошқа учраша олмаймиз. Сени бошқа севмайман!” деб ёзилган смс юборди.
— Вой дугонажой... Ёмон бўпти-ку...
— Бунга эмас, иккинчи смс ига хафаман!
— Яна нима деб ёзибди?
— Иккинчи смсда “Узр, сенга эмас эди. Адашиб юборибман” деса бўладими!?
Алло, милиция, мен йўлда қўйни босиб юбордим.
— Йўл чеккасига суриб қўйиб, кетишни давом этаверинг.
— Хоп, а велосипедини нима қилай?
— Инсофинг борми?! Бир ойда олти кишини босиб кетдинг-а!
— Олти киши эмас, беш кишини! Биттасини икки мартта босганман.