Шифокорлар ҳақида латифалар
— Ҳа албатта. 20000 тўлашингиз керак.
— Бепул врачга кирмоқчиман!
— Марҳамат, икки ой навбатингизни кутасиз.
— Икки ой кутолмайман. Келишайлик...
— Майли келишамиз, 20000 бўлади.
Ҳой, нега бақиряпсизлар?, - деса, жиннилар:
— Бу ёққа чиқинг, айтамиз, - дейишибди.
Бош врач томга чиқиши билан, жиннилар уни пастга итариб юборишибди-да:
— Ўн икки, ўн икки, - деб бақира бошлашибди.
— Доктор, тош ойнага қараб ўзимни кўрсам кўнглим айнаяпти. Бу нимадан экан-а?
— Демак, кўзингиз жуда яхши кўради.
— Мен тобора эшитиш қобилиятимни йўқотаяпман, сўнгги пайтда ҳатто ўз йўталимни ҳам эшита олмаяпман.
Шифокор унга дорилар рўйхатини ёзиб узатди ва деди:
— Мана шу дориларни кунига уч маҳал ичинг...
— Кейин яхши эшитадиган бўламанми?
— Йўқ, қаттиқроқ йўталасиз.
— Сизга нечи пуллик наркоздан қилай?
— Энг арзонидан!
— Алла, алла, алла-ё...
— Қўрқманг бемор бу насиб қилса 23—операциям, ҳеч бўлмаса шуниси мувафақиятли чиқар...
— Ҳа!
— Яқин-орадами?
— Йўқ! Хавотир олманг! Бизни хусусий клиникамизга ҳали анча қатнайсиз.
— Хўш, опажон ёшингиз нечада?
— Опажон, деманг мени! Ахир эндигина йигирма саккиз ёш ва бир неча ойга тўлдим...
— Хўш, неча ой?
— Бир юз тўксон саккиз ойга...
— Сизда ортиқча вазн бор! - деса, аёл:
— Ортиқча эмас, заҳирадагиси! - дермиш.
— Доктор, нима менга аёллар қулоғини ўрнатдингизми? - дебди.
— Нима қилди бирор муаммо борми? Мана яхшигина эшитяпсиз, - деса,
— Эшитганда яхшигина эшитаман. Лекин ҳеч нимани эслаб қола олмайман. Биттасидан кириб, иккинчисидан чиқиб кетяптида, - дермиш.