Шифокорлар ҳақида латифалар
— Чақирдингизми? - дебди.
— Ҳа. 5-палатадаги бемордан қон олдингизми? - сўрабди врач.
— Олдим. Атиги 3 литр чиқди, - дермиш.
— Дадаси, докторга боргандим. У менга Анталиягами, Малайзиягами ёки Дубайгами бориб, сув бўйида дам олишимни буюрди. Қаерга борамиз?
Эр:
— Бошқа докторга!
— Нега куляпсан? – дейишса, врач:
— Мен ўлсам, қабрим устига нима қўйишар экан? - дермиш.
— Ё Оллоҳ! Қайси гуноҳим учун мени дўзахга жўнатдинг, - дермиш.
— Эҳ, Султонбой, сизга шу қадар ўрганиб қолгандим… Мабодо… Ўлиб-нетиб қолсангиз,
мени ким даволаркан-а?..
— Бўлди тинчланинглар. Биринчидан, бемор наркозда узоққа боролмайди, иккинчидан, жигари мени қўлимда қолди, - дермиш.
— Негадир эрингиз менга ёқмаяпти...
Хотини унга:
— Менга ҳам ёқмайди. Лекин нима қилай, жуда рўзғорбоп эр-да!? – дермиш.
— Нима учун беморларингдан нонуштага нима еганини сўрайсан?
Врач:
— Шунга қараб беморимнинг ҳамёни бақувватми-йўқми шуни билиб оламан-да!
Ҳалиги одам бошини кўтариб “Мен тирикман!” деб қичқирса, хотини ёнига келиб “Тинчланинг азизим! Врач биладими ё сиз биласизми!?” деган экан.
— Ким шу машинага биринчи бўлиб ўтириб олса, уйга кетаверади.
Ҳамма жиннилар доскага қараб югурибди. Фақат биттаси жойидан турмабди.
— Сен нега турмадинг? - деб сўрашса, бояги жинни:
— Калит менда-ку, - деган экан.