Ishxona haqida latifalar
— Nima bo‘lishidan qat’iy nazar, hech narsa sezdirmaslikka harakat qilinglar. Huddi shunday bo‘lishi kerakdek tutinglar o‘zingizni! - debdi.
Tekshiruv komissiyasi kelib tursa, birdaniga devor qulab tushibdi. Shu payt ishchilardan biri xursand bo‘lib, soatiga qarab debdi:
— Roppa-rossa 11:00! To‘ppa-to‘g‘ri! Juda-yam aniq! Huddi hisoblaganimizdek!
Yon tomondan ko‘rish, eshitish, reaksiya, tezkorlik, chaqqonlikni rivojlantiradi.
— Sizni tabriklashim mumkin. Bundan olti oy ilgari oddiy xodim sifatida ish boshlagandingiz. Bir oy o‘tib bo‘lim boshlig‘i bo‘ldingiz.
— To‘g‘ri.
— Ikki oy o‘tib, ombor boshlig‘i bo‘ldingiz.
— Bunisiyam to‘g‘ri.
— Hozir esa, ko‘z tegmasin, bosh direktor o‘rinbosari lavozimida ishlayapsiz. Buning uchun nima deyish kerak?
— Rahmat, dada!
— Mendan fotomodel chiqadimi? -deb so‘rabdi.
— Yo‘q, sizdan faqat fotorobot chiqishi mumkin.
— Boshimni qotirmasdan ber bu yoqqa oylikni!
— Uylanganmisiz?
— Ha.
— Xotiningiz nima ish qiladi?
— Ayol kishi qiladigan ishlar, shular bilan band.
— Xotiningizga ichib uyga borganingiz yoqadimi?
— Qaysi ayolga ichgan erkak yoqadi?
— Xotiningiz.....
— Aka jonga tegdingiz. Tushunaman, sartaroshlar mijozi bilan gaplashib ishlashadi. Lekin nimaga sizni xotinim qiziqtirib qoldi? Har gapingizda xotinimni so‘raysiz. Nima xotinim bilan orangizda biror gap bormi?
— Hafa bo‘lma ukam. Har gal xotiningni so‘rasam soching tikka bo‘lyapti. Sochingni osonroq olyapman-da.
— Hali o‘quvchi ekansiz. Qanday qilib sochimni olasiz? Biror joyimni jarohatlab olmang tag‘in...!
— Qo‘rqmang! Qaychim kesmaydi, umuman o‘tkir emas.
— Siz ishdan bo‘shadingiz! - desa, ishchi:
— Bo‘shadingiz??? G‘alati...!? Qullarni sotib yuborishar edi-ku?!
— Ko‘zguni yoniga pullaringni qo‘ygin-da sanab chiq! Aniq oshadi!