Kasalxonada haqida latifalar
— Doktor, shunaqangi qo‘rqyapman-ki, hatto bilmayapman, tish oldirish qo‘rqinchlikmi yoki bola tug‘ish!!!???
— Go‘zal qiz tezroq hal eting, kresloni shunga qarab joylashtiraman!
— Rosa xotinboz ekansiz-da!
— Yo‘g‘-e, men tish doktoriman.
— Ovqatinglarni yeb olinglar, - debdi.
Hamma jinnilar lipopchani taqillatib ovqatlanayotgan harakat qilaverishibdi.
Faqat bittasi yemasdan o‘tirsa, boshlig‘i:
— Nega ovqatingni yemading? - desa, jinni:
— Bular jinni-da, issiq ovqatni yeyishyapti. Men sovisa yeyman, - dermish.
— Doktor, judayam ko‘p yo‘talyapman. Nima qilay? Yordam bering!
Doktor bemordan so‘rabdi:
— Sigaret chekasizmi?
Bemor:
— Ha, chekaman.
— Qanaqasidan chekasiz? – savol beribdi doktor.
— Har xilidan.
— Bir xilidan chekish kerak!
— Ha endi, har doim bir odamni ketidan yura olmayman-ku! – degan ekan bemor.
Qaynota:
— Ishga juda jiddiy qarang, kuyovbola! Shuni unutmangki, men o‘lsam, qaynanangiz shu kuniyoq qizinikiga ko‘chib boradi.
— Onaxon, har narsani yeyavermang-da! – desa, kampir:
— Bolam, har narsani uvoli bor! Uvol bo‘lmasin deb yeb qo‘yaman-da, - dermish.
— Yordam bering. Meni qulog‘im og‘riyapti. Narigi xonadagi vrachlar qulog‘ingizni kesamiz deyishyapti...
Shifokor:
— Tavba, nega unday deyishadi. Qo‘rqitib yuborishibdi-ku sizni!!! Men sizga bir dori beraman. Uch kun ichasiz.
Bemor:
— Keyin kesishmaydimi qulog‘imni?
Shifokor:
— Yo‘q. Quloqlaringiz o‘zi uzilib tushadi...
— Iltimos, yordamlashvoringlar! Operatsiya xonasida bemorning qornini yorib qo‘ydim, endi u yog‘ini nima qilishni bilmayapman.
— Sizga nechi pullik narkozdan qilay?
— Eng arzonidan!
— Alla, alla, alla-yo...
— Qo‘rqmang bemor bu nasib qilsa 23—operatsiyam, hech bo‘lmasa shunisi muvafaqiyatli chiqar...