Kasalxonada haqida latifalar
Qish. Jinnixonadan jinnilar yarim oqshom qochib chiqishib, jinnixona omborxonasining tomiga olov qo‘yishibdi. Buni ko‘rgan doktorlar o‘t o‘chiruvchilarga xabar berishibdi. Yetib kelgan o‘t o‘chiruvchilar birinchi bo‘lib tomdagi jinnilarni qutqarmoqchi bo‘lishibdi. Shunda jinnilardan bittasi ularga qarab:
— Ha, yaramaslar biz qiynalib o‘t yoqqanda birontang yo‘q eding. Endi isinmoqchimisizlar? Yo‘qolinglar isinishga qo‘ymaymiz, - dermish.
— Ha, yaramaslar biz qiynalib o‘t yoqqanda birontang yo‘q eding. Endi isinmoqchimisizlar? Yo‘qolinglar isinishga qo‘ymaymiz, - dermish.
— Eshitdingmi, Abduraim oshnamiz kaltak yeb kasalxonada yotgan emish.
— Yo‘g‘e, o‘zim ko‘rdim, kecha kechgi payt Abduraim bitta ketvorgan qiz bilan podrushka qilib yurgandiyu, - debdi
— Ularni podrushka qilib yurganini Abduraimning xotini ham ko‘ribdi-da oshna.
— Yo‘g‘e, o‘zim ko‘rdim, kecha kechgi payt Abduraim bitta ketvorgan qiz bilan podrushka qilib yurgandiyu, - debdi
— Ularni podrushka qilib yurganini Abduraimning xotini ham ko‘ribdi-da oshna.
— Allo, salom oyijon! Mendan havotir olmang, men kasalxonadaman.
— Bas qil qizim! Sakkiz yildan beri gapni shundan boshlaysan! Vrach bo‘lib ishlaysan-ku axir.
— Bas qil qizim! Sakkiz yildan beri gapni shundan boshlaysan! Vrach bo‘lib ishlaysan-ku axir.
Bir odam uzoq vaqt komada yotib, kasalxonada o‘ziga kelibdi.
Xotini:
— Xayriyat-ey, dadasi o‘zizga keldizmi, ahvoliz yaxshimi?
— Xotin men necha kun yotdim?
— Uch kecha-yu, uch kunduz yotdiz.
— Shuncha payt oldimdan ketmay yonimda o‘tirdingmi-a?
— Ha, dadasi boshqa qayerga ham boraman, sizi yonizda o‘tirmasam xotin bo‘lib nima qilib yuribman?!
— Hamma og‘ir damlarda yonimda bo‘lding, esingdami yaxshigina ishimdan bo‘shatishganda ham menga dalda berganding, meni dushmanlarim kaltaklab ketganda ham yonimda turding, biznesim bankrot bo‘lganda ham hech qayerga ketmading, sog‘ligim yomonlashganda ham uzoqlashmading, bilasanmi hozir men nima haqida o‘ylayabman?
— Nima haqida dadasi(mag‘rur yumshok ovozda)?
— Sen yonimda bo‘lsang, menga faqat baxtsizlik kelayabdi.
Xotini:
— Xayriyat-ey, dadasi o‘zizga keldizmi, ahvoliz yaxshimi?
— Xotin men necha kun yotdim?
— Uch kecha-yu, uch kunduz yotdiz.
— Shuncha payt oldimdan ketmay yonimda o‘tirdingmi-a?
— Ha, dadasi boshqa qayerga ham boraman, sizi yonizda o‘tirmasam xotin bo‘lib nima qilib yuribman?!
— Hamma og‘ir damlarda yonimda bo‘lding, esingdami yaxshigina ishimdan bo‘shatishganda ham menga dalda berganding, meni dushmanlarim kaltaklab ketganda ham yonimda turding, biznesim bankrot bo‘lganda ham hech qayerga ketmading, sog‘ligim yomonlashganda ham uzoqlashmading, bilasanmi hozir men nima haqida o‘ylayabman?
— Nima haqida dadasi(mag‘rur yumshok ovozda)?
— Sen yonimda bo‘lsang, menga faqat baxtsizlik kelayabdi.
— Doktor, operatsiyadan keyin men pianino chala olamanmi?
— Albatta chala olasiz.
— Xudoga shukurey, ilgari chalishni bilmasdim.
— Albatta chala olasiz.
— Xudoga shukurey, ilgari chalishni bilmasdim.
Institutda dars beradigan domla kasal bo‘lib qolibdi. Domlani bir talaba ko‘rgani kelibdi.
Talaba:
— Ha, domla nima bo‘ldi? Itdek ozib ketibsizku!
Domlani bu gapdan keyin battar mazasi qochibdi.
Keyin yana bir talaba domlani ko‘rgani kelibdi. Domla ikkinchi kelgan talabaga, birinchisini yomonlab ketibdi. Qara men o‘zim o‘qitib, talim bergan shogirdim meni itga tenglashtirdi.
Ikkinchi talaba:
— Eh, domla hafa bo‘lmang. Yaxshi bo‘lib sog‘ayib ketasiz, cho‘chqaday semirib ketasiz hali.
Domla avvalgidan ham battar bo‘lib qolibdi.
Keyin domlani eng yaqin do‘sti kelibdi. Keyin domla do‘stiga talabalarni ikkisini ham yomonlabdi:
— Ey do‘stim, men o‘zim o‘qitib odam qilgan shogirdlarimni qara, bittasi itga, ikkinchisi cho‘chqaga tenglashtirdi nomardlar!
Bu gaplarni eshitib do‘stini jahli chiqib ketdi:
— Do‘stim, sen umuman ko‘nglinga olma. Bu ikkala shogirding ham aslida odamdan emas, eshakdan ta’lim olgan ekan!
Talaba:
— Ha, domla nima bo‘ldi? Itdek ozib ketibsizku!
Domlani bu gapdan keyin battar mazasi qochibdi.
Keyin yana bir talaba domlani ko‘rgani kelibdi. Domla ikkinchi kelgan talabaga, birinchisini yomonlab ketibdi. Qara men o‘zim o‘qitib, talim bergan shogirdim meni itga tenglashtirdi.
Ikkinchi talaba:
— Eh, domla hafa bo‘lmang. Yaxshi bo‘lib sog‘ayib ketasiz, cho‘chqaday semirib ketasiz hali.
Domla avvalgidan ham battar bo‘lib qolibdi.
Keyin domlani eng yaqin do‘sti kelibdi. Keyin domla do‘stiga talabalarni ikkisini ham yomonlabdi:
— Ey do‘stim, men o‘zim o‘qitib odam qilgan shogirdlarimni qara, bittasi itga, ikkinchisi cho‘chqaga tenglashtirdi nomardlar!
Bu gaplarni eshitib do‘stini jahli chiqib ketdi:
— Do‘stim, sen umuman ko‘nglinga olma. Bu ikkala shogirding ham aslida odamdan emas, eshakdan ta’lim olgan ekan!
Vrachlar jinnixonaga malibuning rasmini ilib qo‘yishibdi, hamma jinnilar: u meniki, yo‘q meniki deb talashayotganmish, shunda bir jinni chetda indamay o‘tirganmish. Vrachlar:
— Sen nimaga talashmayabsan, desa
— Kaliti menda, mashina qayoqqa borardi, dermish.
— Sen nimaga talashmayabsan, desa
— Kaliti menda, mashina qayoqqa borardi, dermish.
Jinnixonada bemorlar televizordan yangiliklarni ko‘rib o‘tirishsa, bir bemor:
— Yaxshi-yam jinnixonada yotgan ekanman..., - desa, ikkita vrach unga qarab:
— Sog‘aya boshlaganga o‘xshaydi, - dermish.
— Yaxshi-yam jinnixonada yotgan ekanman..., - desa, ikkita vrach unga qarab:
— Sog‘aya boshlaganga o‘xshaydi, - dermish.
Qishloqdan kelgan bir sodda yigit shaharda yoshi o‘tib qolgan ayoldan so‘rabdi:
— Buvijon, 1-sonli kasalxonaga qanday borsa bo‘ladi?
— Meni yana bir marta "buvijon” desang bas.
— Buvijon, 1-sonli kasalxonaga qanday borsa bo‘ladi?
— Meni yana bir marta "buvijon” desang bas.
Jarrohlik operatsiyasidan keyin hushiga kelgan bemorga vrach dedi:
— Operatsiyadan oldin o‘zingizni juda yomon tutdingiz. Baqirib, tipirchilab, hamma yoqni ostin-ustun qildingiz. Yoningizdagi sherigingiz sizdan ham battarroq to‘palon qildi...!
Bemor vrachga:
— Albatta-da! Axir biz derazalarni yuvish firmasidan kelgan edik-da...
— Operatsiyadan oldin o‘zingizni juda yomon tutdingiz. Baqirib, tipirchilab, hamma yoqni ostin-ustun qildingiz. Yoningizdagi sherigingiz sizdan ham battarroq to‘palon qildi...!
Bemor vrachga:
— Albatta-da! Axir biz derazalarni yuvish firmasidan kelgan edik-da...
