Ota-ona haqida latifalar
Yosh qizcha otasi bilan dars qilmoqda.
Otasi qizidan so‘rabdi:
— Boshimizni tanamizdan nima ajratadi?
Qizi ikkilanmasdan:
— Bolta, ada! – deb javob beribdi.
Otasi qizidan so‘rabdi:
— Boshimizni tanamizdan nima ajratadi?
Qizi ikkilanmasdan:
— Bolta, ada! – deb javob beribdi.
— Oyi, nega hamma qizlar meni maktabda xayolparast deyishadi?
— Qizim, sen bu yerda emas, qo‘shni hovlida yashaysan.
— Qizim, sen bu yerda emas, qo‘shni hovlida yashaysan.
Qizalog‘ini bog‘chaga kiyintirayotgan otasi:
— Qizim, bo‘ying yetib, turmushga chiqay deb turibsan-u, haliyam shimingni kiyishni bilmaysan!, - desa,
Qizi hafa bo‘lib:
— Hamma qizlar to‘yda kelin ko‘ylak kiysa, myen shim kiyamanmi?, - debdi.
— Qizim, bo‘ying yetib, turmushga chiqay deb turibsan-u, haliyam shimingni kiyishni bilmaysan!, - desa,
Qizi hafa bo‘lib:
— Hamma qizlar to‘yda kelin ko‘ylak kiysa, myen shim kiyamanmi?, - debdi.
Yosh bolakay onasidan so‘rabdi:
— Oyijon, asal ari asal beradimi?
— Ha bolajonim!
— Nega unda qovoq ari qovoq bermaydi?
— Oyijon, asal ari asal beradimi?
— Ha bolajonim!
— Nega unda qovoq ari qovoq bermaydi?
Yapon va o‘zbek garov o‘ynashibdi. Kim uzoqroq umr ko‘rishini bilmoqchi bo‘lishibdi.
O‘zbek Yaponiyaga borib qarasa, 103 yoshli qariya o‘tirgan ekan.
Keyin yapon O‘zbekistonga kelibdi. Bir payt qarasa, tog‘dan 102 yoshli qari o‘zbek otaxon yugurib tushib kelayotganmish.
— Nima bo‘ldi? - deb so‘rashsa: o‘zbek otaxon:
— Otamdan qochib kelyapman. Bobomni xassasini berkitib qo‘ygandim, - dermish.
O‘zbek Yaponiyaga borib qarasa, 103 yoshli qariya o‘tirgan ekan.
Keyin yapon O‘zbekistonga kelibdi. Bir payt qarasa, tog‘dan 102 yoshli qari o‘zbek otaxon yugurib tushib kelayotganmish.
— Nima bo‘ldi? - deb so‘rashsa: o‘zbek otaxon:
— Otamdan qochib kelyapman. Bobomni xassasini berkitib qo‘ygandim, - dermish.
Yosh bola otasidan so‘radi:
— Odamlar katta bo‘lganda o‘zgarishadi? Qolganlar-chi?
— O‘zgaradi. Qo‘zichoq qo‘y bo‘ladi, jo‘ja xo‘roz bo‘ladi...
Bolakay xursand bo‘lib chopqillab ketibdi:
— Ura, Matiz mashinamiz yaqinda Kaptiva bo‘lar ekan...
— Odamlar katta bo‘lganda o‘zgarishadi? Qolganlar-chi?
— O‘zgaradi. Qo‘zichoq qo‘y bo‘ladi, jo‘ja xo‘roz bo‘ladi...
Bolakay xursand bo‘lib chopqillab ketibdi:
— Ura, Matiz mashinamiz yaqinda Kaptiva bo‘lar ekan...
Bankomat yoniga bir ayol o‘g‘li bilan keldi.
— Hozir pul olib, ikkalamiz do‘konga boramiz, - dedi ona va bankomatga plastik kartochkasini qo‘yib, u yerdan pul oldi.
Buni ko‘rgan bola hayratlanib onasiga:
— Oyi, buni ichida dadam o‘tiribdilarmi?, - dermish...
— Hozir pul olib, ikkalamiz do‘konga boramiz, - dedi ona va bankomatga plastik kartochkasini qo‘yib, u yerdan pul oldi.
Buni ko‘rgan bola hayratlanib onasiga:
— Oyi, buni ichida dadam o‘tiribdilarmi?, - dermish...
Yosh bolakay onasiga kelib:
— Oyijon, men hisoblashni o‘rganib oldim.
— Juda-yam yaxshi. Nimani hisoblashni o‘rganding?
— Men hammani ahmoq deb hisoblayman!
— Oyijon, men hisoblashni o‘rganib oldim.
— Juda-yam yaxshi. Nimani hisoblashni o‘rganding?
— Men hammani ahmoq deb hisoblayman!
Futbol o‘yinini tomosha qilayotgan Farhod dadasidan so‘radi:
— Nega hakam o‘yinchilarga qarab hushtak chalaveradi? Nima, ular gapga tushunmaydimi?
— Nega hakam o‘yinchilarga qarab hushtak chalaveradi? Nima, ular gapga tushunmaydimi?
O‘g‘li matematika fanidan "2" baho olib kelibdi.
Ota:
— Nega "2" olding?
O‘g‘il:
— Ustozim 2+3 nechi bo‘ladi dedilar. Men 5 dedim.
Ota:
— Xo‘sh?
O‘g‘il:
— 3+2 nechi deb yana so‘radilar.
Ota:
— Tentak. Ahmoq. Esing joyidami? Ikkalasi ham bir xil-ku!
O‘g‘il:
— Men ham unga huddi shu so‘zlarni aytdim-da!
Ota:
— Nega "2" olding?
O‘g‘il:
— Ustozim 2+3 nechi bo‘ladi dedilar. Men 5 dedim.
Ota:
— Xo‘sh?
O‘g‘il:
— 3+2 nechi deb yana so‘radilar.
Ota:
— Tentak. Ahmoq. Esing joyidami? Ikkalasi ham bir xil-ku!
O‘g‘il:
— Men ham unga huddi shu so‘zlarni aytdim-da!
