Pul-boylik haqida latifalar
— Ha, rost. Singlim meni kassirimga turmushga chiqdi.
— Nega axir?! Sen kassir yigitni "qo‘li egri" deb yoqtirmas eding-ku?
— Tinchlan! Endi u ishxonadan o‘g‘rilagan hamma pullar singlimni qo‘liga kelib tushadi.
"Menga turmushga chiqing!"
Yigitga SMS kelibdi:
"Hisobingizda mablag‘ yetarli emas. Iltimos hisobingizni to‘ldirish uchun Rossiyaga borib ishlab keling!".
— Nima uchun? Axir u ayol unga turmushga chiqmagan-ku?
— Shuning uchun ham unga minnatdorlik bildirgan-da...
— Qori aka men 1945 yili gunoh ish qilganman.
Mulla:
— Qani aytingchi!
Oqsoqol:
— Urush paytida bir amerikalikni nemislardan yashirib uyimda saqlaganman.
Mulla:
— Birodar bu gunoh emas, aksincha yaxshiku, birovni jonini saqlash
Oqsoqol:
— To‘g‘riku-ya lekin har kuni 100$ olardimda.
Mulla:
— Iye, shunaqa deng. Mayli-mayli baribir begunohni jonini saqlagansiz.
Oqsoqol xursand, mulla bilan xayrlashib ostonada to‘xtab mullaga:
— Qori aka nima deb o‘ylaysiz, urush tugaganini unga aytsamikan yoki yo‘qmi?
— Oziq-ovqatda-da. Nimada bo‘lardi. Oylik oldim deguncha, bir oylik oziq-ovqat sotib olaman-da va tamom.
— Sen ablahsan, sen ablahsan, - deyaveribdi.
Jahli chiqqan boshliq ishchisiga qarab:
— Agar mana shu to‘tingni qovurib kelsang, senga istaganingcha pul beraman, - debdi.
Ishchisi to‘tini olib, oshxonaga chiqibdi. To‘tiga rahmi kelib, muzlatgichdan tovuq go‘shtini olibdi-yu, qovuribdi. To‘tini esa oshxonada stol ostiga yashirib qo‘yibdi.
Tovuq go‘shtini to‘tiniki deb o‘ylab, paqqos tushirgan boshliq endi eshikdan chiqib ketayotsa, ishchisi:
— Xo‘jayin, pullarni bermaysizmi? - desa, boshliq:
— Qanaqa pul? Nima deyapsan?! - deb o‘dag‘aylay boshlabdi. Shu payt oshxonadan:
— Aytmadimmi, sen ablahsan deb! - dermish to‘ti.
— Siz menga adashib, 50 ming kam berdingiz!
Kassir:
— O‘tgan safar sizga 50 ming ko‘p berib yuborgan ekanman. Nega o‘shanda adashganimni aytmadingiz? - desa, ishchi dermish:
— Bir martta adashsangiz mayli, kechirdim. Ikkinchisiga qarab tura olmayman-ku!!!
— Ukam. Ovqatingdan mengayam qoldirgin, - debdi. Haligi yigit bo‘lsa:
— Manavi kabobdanmi? Ha, manavi oshdanmi?, - deb hamma narsani yeyaveribdi.
— Mayli, nimadan bo‘lsa ham, - debdi shirakayf kishi.
Yigit esa katta-katta yeyishda davom etib:
— Osh, kaboblarni ta’mini ko‘rmoqchimisiz, - deb, oxiri ovqatlarini tugatgach, — Ovqatni mazasini ko‘rish uchun ishlash kerak, - degan ekan.