Qariyalar haqida latifalar

O‘lim to‘shagida yotgan qariya nabirasiga vasiyat qilibdi:
— Nabiraginam! Senga bitta katta ferma, uchta uy, ikkita dalahovli, beshta do‘konni meros qoldiraman.
Nabirasi shoshilib:
— Qayerda buvajon, qayerda?, - deb so‘rasa,
— Telefonimdagi "MoyaFerma" o‘yinida!, - dermish qariya.
Ikki kampir suhbati:
— Bilasanmi Sharapat yosh chiroyli go‘zal qizlik davrimizda doktorga borsak yechintirib tekshirishar
edi.
— Ha-a, Maxpirat esingda ekan-a?? Hozir doktorga borsak eshikni tagida dori yozib berib
qaytarishadi-ya?!
Doimgidek uch aka-uka botirlarni o‘lim to‘shagidaman deb o‘ylagan chol huzuriga chaqirdi.
Kichik o‘g‘lini qo‘liga cho‘p berib sindir, dedi.
Kichik o‘g‘il cho‘pni sindirdi.
Otaxon o‘rtancha o‘g‘liga singan ikki bo‘lak cho‘pni berib:
— Sindir, dedi.
O‘rtancha o‘g‘il cho‘pni sindirdi.
Navbat Katta o‘g‘ilga keldi.
Katta o‘g‘il qiynalmay cho‘plarni sindirdi.
Otaxonni boshidan tutuni chiqib baqirdi. 1000 yillik rivoyatni beliga tepding ahmoq o‘g‘il.
"Fastumgel" bolaligimda, yoshligimda va hozir ham doimiy hamrohim. Bechora kampir, ellik yildan beri bel og‘rig‘idan qutilolmayotgan ekan. Xola maz emas, qo‘y yog‘i bo‘lganida ham shu vaqtgacha tuzatib yuborardi...
— Bobo uxlayapsizmi?
— Yo‘q, nima edi?
— 5000 so‘m bering...
— Uxlayapman o‘g‘lim, uxlayapman..!
Bir taksist qorong‘ida uyiga qaytayotsa, bir kampir to‘xtatib:
— O‘g‘lim meni qabristonga oborib qo‘y, - desa
Taksist o‘ziga o‘zi:
— Bu arvohmi yoki odammi?
Yo‘q yo‘lim boshqa tomonga deb ketibdi. Ozgina yurib qarasa, kampir yonida yugurib ketayotganmish. Tezrok haydab ko‘rsa, tengma-teng ketayotganmush. Taksist bu arvoh avariya qilib mendan alamini olmoqchi deb, mashinani to‘xtatib, eshiklarini qulflab, ko‘zini yumib o‘tirsa.
Bir payt o‘zini ozgina rostlagan kampir oynani taqillatib:
— Eshigingni och ko‘ylagimni eshiging qisib qoldi, - dermish.
"Odno"da sevishib qolganlarni telefondagi suhbati:
— Salom, siz "odno"dagi "Jajjigina qizaloq adasini erkasi" misiz???
— Ha, menman(past ovozda pichirlab)
— Men, Farhod akangizman tanidingizmi? Telyefon nomeringizni bergandiz.
— Tanidim(pichirlab)
— Nega pichirlab past ovozda gapirayapsiz???
— Voy, yonimda nevaram uxlayotgandi, uyg‘onib ketmasin, - dermish
70ga kirgan otaxon duo qilib so‘rayapti:
— Menga kuch kuvvat ber, to‘g‘ri yo‘l ko‘rsat, - desa.
Buni eshitgan kampiri:
— Kuch quvvat so‘rayvering, to‘g‘ri yo‘lga o‘zim boshliyman, - debdi
— Buvijon, nega ko‘zoynak taqasiz?
— Ko‘zoynak taqmasam yaxshi ko‘rolmayman-da, qo‘zichog‘im.
— Bo‘lmasa, ko‘zoynagingizni taqmay turing, qo‘zichog‘ingiz dasturxondagi konfetlardan yeb to‘yib olsin.
Bir chol kampiri bilan bozorga boribdi.
Chol: — Senga o‘zim bir bosh oyoq kiyim oberay.
Kampir — Hop, dadasi.
Chol sotuvchi juvonni oldiga borib:
— Qizim bu ko‘ylaklaring necha pul?
Sotuvchi: — 30 000
Chol: — Ha, yaxshi. aaa, bu lozimingchi?
Sotuvchi: — 40 000
Chol: — Exe, bu qizim qimmat aytdinku. Qizim bunday qilamiz ko‘ylaging yaxshi ekan, mayli ko‘ylagingni ko‘taramiz, lozimingni tushiramiz. Qanchaga byerasan?
Shunda kampir:
— Hay, yashamagur chol-a