Shifokorlar haqida latifalar

Bir kishi xotinini stomatologga olib boribdi. Stomatolog hazillashib:
— Kenayi, tishlaringizni eringiz urib to‘kib tashladimi? - debdi. Shunda ayolni eri:
— Uka, seniki hozircha butun ekan. Tilinga ehtiyot bo‘l! - dermish.
— Agar men boshimni pastga, oyog‘imni osmonga qilib tursam, qon boshimga keladimi?
— Albatta, janob.
— Unda nega tik turganimda, qon oyoqlarimga to‘planib qolmaydi?
— Chunki oyoqlaringizni ichi bo‘m-bo‘sh emas-da!
Jarroh yoniga peshonasiga vilka sanchilgan bemor kelibdi.
— Doktor, peshonamdagini sug‘urib tashlasangiz!
— Kechirasiz, soat uchdan besh daqiqa o‘tdi. Meni ish vaqtim tugadi. Ertaga keling.
— Jon doktor, shu vilkani olib tashlang. Bir daqiqa vaqtingiz ketadi-ku. Axir meni jonim og‘riyapti...
Jarroh jahl bilan vilkani sug‘urib, bemorning ko‘ziga tiqib qo‘yibdi-da, - boring okulist soat beshgacha ishlaydi, - debdi.
Jinnixonada jinni qora qog‘ozga ikkita qizil nuqta qo‘yib, doktorga ko‘rsatibdi.
Doktor:
— Nima bu? - desa, jinni:
— Ko‘rmayapsizmi, ikkita negr sigaret qorong'uda chekib o‘tiribdi, - debdi.
Travmatolog vrach malaka oshiruvchi talaba bilan birga bemorni ko‘zdan kechiryapti. Vrach:
— Mana qarang, bosh suyagi lat yegan.
Talaba:
— Balki, bosh-miya suyagidir?!
Vrach:
— Esing joyidami? Miya bormi bunda?! Miyasi bor odam, xotinini tug‘ilgan kuniga jazmanini boshlab keladimi?! Mana endi, nima ahvolda yotibdi...
Doktor:
— Men sizga hozir dori yozib beraman. Bir kunda 5 mahal ovqatdan keyin ichasiz.
Bemor:
— Doktor, men buncha ovqatni qayerdan topaman?
Kasalxonada o‘lim to‘shagida yotgan bemorni vrach tinchlantirmoqda:
— Yuragingiz bir maromda urmoqda, qon bosimingiz joyida, tana haroratingiz ham me’yorda, ...
Bemor umidsizlik bilan debdi:
— Doktor, demak myen sog‘-salomat holda o‘lyapmanmi?
Bemorga vrach dori yozib beribdi-da, debdi:
— Bu dorilarni bir oy ichasiz. O‘ttiz kundan keyin ichib bo‘lgach yana ko‘rishamiz.
Bemor uyga borgach:
— To‘xta! Bu oy 31 kun-ku axir!!! - dermish boshi qotib!
Bir kuni vrachlar ruhiy kasallar shifoxonasiga borib, bemorlarni sog‘ayganini tekshirish uchun hammasiga insho yozdirishib ko‘rishibdi. Hamma jinnilar tushunarsiz yozibdi. Lekin bittasini inshosini boshida:
"Men Varshavaga otda borish uchun yo‘lga chiqdim" deb yozilgan ekan. Vrachlar inshoning oxirgi varag‘ini ochishsa "Men Varshavada otdan tushdim" deb yozilgan ekan. Shunda vrachlar qiziqib o‘rta varaqlarni ochib o‘qishsa, "Taraqa-turuq, taraqa-turuq" deb yozilgan ekan.
Bir kishini qulog‘i og‘rib, vrachga boribdi. Vrach bemorni qulog‘ini tekshirib ko‘rib debdi:
— Bo‘lmaydi! Kesib tashlaymiz!
U odamni jahli chiqib, boshqa vrachga boribdi.
Boshqa vrach qulog‘ni ko‘rib shunday debdi:
— Men sizga dori yozib beraman. Bir hafta ichasiz.
Bu gapni eshitgan bemor xursand bo‘lib:
— Bo‘larkan-ku! Narigi vrach kesib tashlamoqchi edi, ahmoq... – desa, vrach:
— Kesishni xojati yo‘q! Shu dorini ichsangiz, o‘zi uzilib tushib ketadi, - degan ekan.