— Vaqtim yoʻq! Men kitob yozishim kerak...
— Dada, - dedi yigit uni tanimay turgan Afandiga, - nima, meni tanimayapsizmi?
— Yoʻq, taniyolmay turibman, - dedi Afandi yigitga boshdan-oyoq tikilib.
— Axir men, siz bundan 10 yil oldin shaharga nos olib kelish uchun yuborgan oʻgʻlingizman! Oʻshanda shaharda qolib ketib, ishga kirdim. Uyli-joyli boʻldim, mashina sotib oldim, boyib ketdim! Durust qilibmanmi, dada? – debdi yigit quvonib.
Afandi hecham xursand boʻlmay:
— Xoʻsh, nos qani? – dermish.
Messi:
— Meni bir nechta kuboklarim bor, - debdi.
Ronaldo esa:
— Menda esa, O‘zbekistondagi “Ummon” guruhini dastxati bor, - degan ekan.
— Doktor menga yordam bering. Fikru hayolim faqat telegramda, kunduzi ham, kechasi ham gruppadaman! Nima qilay, maslahat bering...
Vrach:
— Bu jiddiy kasallik. Yuring, siz bilan lichkada gaplashamiz.
Stol ustidagi noz-neʼmatlarga qarab oʻtirsa, ofitsiant bola kelib, likopdagi fransuz salatini aralashtirib tashlabdi. Otaxon xafa boʻlib ofitsiantga:
— Eh bolam-a! Tuppa-tuzuk turgan ovqatni kavlab nima qilarding?! – degan ekan.
— Jim ketgin, asabimni “buzmasdan”! Oʻzi kech qolib ketyapmiz, - desa, shogird:
— Ha, toʻyni egasi soʻrasa, biz bir soat oldin boshlaganmiz deymiz, - degan ekan.
— Sen nega choʻmilmayapsan? - deb soʻrashsa, baliq:
— Meni kupalnigim qolib ketibdi, - dermush.
Ikki oʻrtoq eshagini qidirib ketayotishsa, oldilaridan baliq ovlab oʻtirgan otaxon chiqibdi.
— Ota, shu yerdan biror eshak oʻtmadimi? – deyishsa, otaxon:
— Yoʻq, eshak oʻtmadi. Lekin chiroqlari yoʻq bitta mototsikl rossa katta tezlikda oʻtdi, - dermish.
Sababi, 28 yoshli yigitlar 18 yoshli qizlardan ham yosh koʻrinishadi.