— Икки кундан бери сизни кўрмаяпман! Нега ишга келмаяпсиз?
— Ўтроқ бошлиқ, мен ишга келяпман. Мен келган маҳал ихшонада ҳеч ким бўлмаяпти?!?!
— Ҳўш мотоцикл қани?
Ўғри:
— Қанақа мотоцикл?
— Бироз аввал қоидани бузиб, мендан қочиб келаётгандинг-ку?!
— Бу нима деганинг? Ахир мен пиёда айлангани чиқдим-ку...
— Айлангани чиқдингми?
— Ҳа.
— Каска кийиб олиб-а??? Мотоцикл билан ҳужжатларни кўрсат, - деган экан инспектор.
— Сизга теккандан кўра шайтонга текканим яхши эди, - деса, эри қараб туриб:
— Буни иложи йўқ, яқин қариндошларнинг никоҳ қуриши ман этилади, - дебди.
— Овқат қилишни билмайсиз! Ўғлим бечора бемаза овқатларни еб, умри ўтяпти! Сиздек хотин билан яшаб юрибди болам... Мен сизни ёшингизда...биласизми?!
Келин:
— Биламан ойижон. Ҳудди мени ёшимда сиз адажонни қирқини ўтказган эдингиз.
— Қизим, мен эртага уйқудан турмайман! Индинггача ухлайман!
— Эшикни қулфладингми?
— Ҳа, - дебди йигит.
— Калитни икки мартта айлантирдингми?
— Ҳа, икки мартта, - деб яна жавоб берибди.
— Калитни олдингми?
— Мана, чўнтагимга солдим...
— Бўлди, унга бошқа қуйманглар! Супада ўтирибмиз-ку! Эшикни қулфлаганмуш...!!! – деб кулиб юборишибди.
Кўриб қолсам дерман, бу кимдур?
Сал вақт ўтиб қарасам,
Ўзимнинг кампиримдур.
— Азизам мени қуёшим бўлишни истайсанми?
— Ҳа албатта!
— Унда мендан 150 миллион километр узоқда юр!
— Энг қиммат нарсангни бер! – дебди дўқ уриб ўғрилардан бири.
— Дадаси, мени бериб юборақолинг... – дебди шошиб қолган хотини.
— Жиннимисан!? Энг қиммат нарсани деяпти, арзонини эмас! – дермиш эри.