Эр:
— Ҳа онажониси, бу романтика нимани белгиси? - деса, хотин:
— Бу романтик ужин светдан қарзимизни белгиси, - деган экан.
Шунда домла пора олишдан қўрқиб, шпаргалкангизга тегмайди...
Биринчиси, пули кам ва тузалмасдан, касалхонадан тез чиқиб кетадиганлар.
Иккинчиси, пули кўп, лекин ҳечам касалхонадан чиқа олмайдиган беморлар!
— Вой худойим-ей! Сочларим тўзғиб кетди. Жуда бадбашара кўриняпманми? - деб сўрабди аёл эридан.
— Йўқ, ҳар доимгидексан... - деган экан эри.
— Оддий аскар Жамилов, сафдан чиқ! - дебди.
Шунда Жамилов турган жойида ерга йиқилибди. Командир унга:
— Нима бўлди? - деса,
— Орқамдаги бошқа бир аскар сафдан чиқди, - дебди.
— Майли, мен кетдим. Бугун кеч қайтаман.
Хотини бўлса эрига:
— Аниқ кеч келасизми??? - дермиш.
— Отамни бизнеси мувафаққиятсизликка учради. Энди умуман пулсиз қолдилар...
Эри бу гапни эшитиб, жиғибийрон бўла бошлабди:
— Билардим, отанг бизни ажратиш йўлини барибир топишларига ишончим комил эди...!
ипни қўллари билан олиб, уни яна қайтиб гиламга ташлайдилар! Чунки улар чанг ютгичга яна бир бор имкон беришни хоҳлашади...
— Ҳорманг қўшни! Ов зўр бўпти-ку!
— Ҳа, милтиғимда уч дона ўқ бор эди. Биринчисини отдим, тегмади. Иккинчисини отдим тегмади. Учинчиси ҳам...
— Унда айиқни қандай ўлдирдингиз?
— Айиқ мени милтиқдан отишимни кўриб, кулавериб ўлиб қолди.