Бир куни икки севишган денгиз бўйида ўтиришса, қиз сўрабди:
— Севигилим, нега денгизни суви кўпираверади?
Йигит жавоб берибди:
— Ким билади? Балиқлар кир ювса керак-да...
— Севигилим, нега денгизни суви кўпираверади?
Йигит жавоб берибди:
— Ким билади? Балиқлар кир ювса керак-да...
Бир қиз шофёр йигитга турмушга чиқибди. Орадан вақт ўтиб, қиз уйига эридан нолиб қайтиб келибди. Ота-онаси "Нима гап?" деб сўраса, қиз жавоб берибди:
— Ҳар куни чарчаб келади-да, овқатини ейдию ухлаб қолади. Камига туни билан туш кўриб, гапириб чиқади. "Фарғона битта одам, Фарғона битта одам" деб чиқади, - дебди.
Онаси:
— Буни йўли осон, - дебди.
— Қанақа, - деб сўраса, онаси жавоб берибди:
— Бугун борасан, яна ухлаб қолиб шу гапларни гапирса, ёнига келасан-да, "тўлдик, ҳайданг дейсан".
— Ҳар куни чарчаб келади-да, овқатини ейдию ухлаб қолади. Камига туни билан туш кўриб, гапириб чиқади. "Фарғона битта одам, Фарғона битта одам" деб чиқади, - дебди.
Онаси:
— Буни йўли осон, - дебди.
— Қанақа, - деб сўраса, онаси жавоб берибди:
— Бугун борасан, яна ухлаб қолиб шу гапларни гапирса, ёнига келасан-да, "тўлдик, ҳайданг дейсан".
Шифохонада:
Бир ғилай одам окулист олдига кириб:
— Ассалому алайкум. Сизларнинг қайси бирингизга учрай? - деса , доктор:
— Ҳамшира, беморлар битта-битта киришсин дедим-ку!!! - дермиш.
Бир ғилай одам окулист олдига кириб:
— Ассалому алайкум. Сизларнинг қайси бирингизга учрай? - деса , доктор:
— Ҳамшира, беморлар битта-битта киришсин дедим-ку!!! - дермиш.
Бир куни кўр билан кар овга чиқишибди. Ўрмонда кўр милтиқ олиб кетаётса, кар "Ана қуён, от!" деб қолибди.
Кўр отса, тегмабди. Кар бўлса:
— Отмайсанми!? Нега турибсан? - дермиш.
Кўр отса, тегмабди. Кар бўлса:
— Отмайсанми!? Нега турибсан? - дермиш.
Хотин эридан сўрабди:
— Адаси, мен сизга қайси чиройли, ёқимтой жониворни эслатаман? - дебди нозланиб.
Эри хотинига тикилиб туриб:
— Яхши эслатдинг! Бир пиёла сут олиб келгин... – деган экан.
— Адаси, мен сизга қайси чиройли, ёқимтой жониворни эслатаман? - дебди нозланиб.
Эри хотинига тикилиб туриб:
— Яхши эслатдинг! Бир пиёла сут олиб келгин... – деган экан.
Афанди хотини билан кетаётса, бир йигит чиройли қизни қўлини қаттиқ ушлаб олиб шеър ўқиб бераётган экан.
Афанди:
— Ҳой йигит, нима қиляпсан? Қўйиб юбор қизни қўлини! - деса, йигит:
— Машқ қиляпман. Уйлансам, хотинимни кўнглини олиш осон бўлсин деяпман.
Афандини хотини эрига қараб:
— Уйланмасдан аввал қўлингиз синганмиди?! - дермуш.
Афанди:
— Ҳой йигит, нима қиляпсан? Қўйиб юбор қизни қўлини! - деса, йигит:
— Машқ қиляпман. Уйлансам, хотинимни кўнглини олиш осон бўлсин деяпман.
Афандини хотини эрига қараб:
— Уйланмасдан аввал қўлингиз синганмиди?! - дермуш.
Бир отахон чегарадан доим мотоциклда бир қоп олиб ўтаркан. Чегарачилар бошлиғи доим шубҳаланиб уни текширар экан. Аксига олиб қопда оддий қумдан бошқа ҳеч нима йўқ бўларкан. Ҳатто қумни элакдан ҳам ўтказиб кўришибди. Лекин ҳеч нима чиқмапти. Орадан вақт ўтиб божхона бошлиғи нафақага чиқибди. Ҳалиги отахонни топиб бориб:
— Бўлди, мен нафақага чиқдим. Сизни фош қила олмадим. Ўзингиз айтинг энди қопда нима олиб ўтгансиз? - деса, отахон жавоб берибди:
— Қопда оддий қум бор эди холос. Мен мотоцикл ўғрилаб ўтардим.
— Бўлди, мен нафақага чиқдим. Сизни фош қила олмадим. Ўзингиз айтинг энди қопда нима олиб ўтгансиз? - деса, отахон жавоб берибди:
— Қопда оддий қум бор эди холос. Мен мотоцикл ўғрилаб ўтардим.
— Ойижон, менга икки минг беринг.
— Ҳов анави ерда ўтирган бувига бермоқчиман.
— Вой ўзимни ақилли болажоним. Қани ўша буви?
— Ҳов ана, музқаймоқ сотяптилар...
— Ҳов анави ерда ўтирган бувига бермоқчиман.
— Вой ўзимни ақилли болажоним. Қани ўша буви?
— Ҳов ана, музқаймоқ сотяптилар...
Иккита хирург учрашиб қолиб, бири иккинчисига дебди:
— Нега сиз беморларни чала даволаб рухсат беряпсиз?
— Ие, эшитмадингизми? Ишим энди ярим ставка-ку!
— Нега сиз беморларни чала даволаб рухсат беряпсиз?
— Ие, эшитмадингизми? Ишим энди ярим ставка-ку!
