— Парашют борми?
— Бор.
— Яхшисидан беринг.
— Мана буни олинг. Кафолати бор. Сакраган вақтингизда очилмаса, олиб келаверинг, алмаштириб берамиз...
— Нималар деяверасан!? Ишинг нима қаерда юрганим билан!? - деб бақириб, телефонни ўчирибди буқа.
Шу пайт шерни телефони жиринглабди:
— Ҳозир, ҳозир етиб бораман, - деб жавоб қайтарибди шер.
Буқа кулиб:
— Ҳайвонлар подшоҳи - шер бўлсанг! Хотинингдан ҳам шунчалик қўрқасанми?! - деса, шер жавоб берибди:
— Эй буқа, сени уйда мол кутяпти. Мени эса шер кутяпти!
— Сенларга нима совға қилай? - дебди қорбобо жилмайиб.
— Бизга қорқизни беринг! Қорқиз, қорқиз, - деб қароқчилар қорқизни олиб қолишибди.
Қорбобо жаҳли чиқиб, ўзига-ўзи дермиш:
— Учта қорқизимдан айрилдим. Энди ялмоғиз кампирни олволаман...
Бошиданоқ ҳаммани кема чўкиб кетиши ҳақида огоҳлантирибди. Ҳеч ким эътибор бермабди. Аммо, бобо барибир кема чўкиб, йўловчиларнинг катта қисми ҳалок бўлишини қайта-қайта айтаверибди. Ахийри одамлар безор бўлиб, бобони кинотеатрдан ҳайдаб чиқариб юборишибди.
— Сенга янги йилга нима совға қилай?
Бола ўйланиб туриб:
— Билмиман, лекин иккита бўлсин!!!
— Олма еб олмаймизми бир!?
— Майли, - дебди дўсти.
Иккала десант олма еб бўлгач, боягиси яна сўрабди:
— Хоҳласанг, яна биттадан олма еймиз...
— Майли, бер! - дебди шериги.
Олмани еб ўтириб, ҳайрон бўлиб сўрабди:
— Ўзи бу олмаларни қаердан оляпсан?
— Сени елкангдаги рюкзак шунақа олмага тўла экан, - дермиш шериги...
— Бу соат энди ҳеч қачон юрмайди.
— Нега? – сўрабди эгаси.
— Механиги қазо қилибди, - дебди соатсоз.
— Адаси, қачон гилам олиб берасиз? - деса, эри:
— Ҳаддингдан ошма, супургингда учиб юравер! - деган экан.
— Кимни алдадинг?
— Такси ҳайдовчисини!
— Нима деб алдадинг?
— Пулини тўлаб, машинасига ўтирмай қочиб кетдим, - деган экан жинни.