Тоғда чўпон қўйларини ҳайдаб кетаётса, қўл телефони жиринглаб қолибди.
Телефон овозини эшитган қўйлар таққа тўхтаб, чўпон томонга қарашибди. Чўпон эса, ким биландир гаплашиб бўлгач, телефонни чўнтагига солиб, қўйларига:
— Хавотирланманглар, мени сўрашибди! - деган экан.
Ўқитувчи:
— Абдулла, сенга савол! "Қават-қават тўни бор, чиройлигина юзи бор»?
Абдулла:
— Атиргул!
Ўқитувчи:
— Йўқ, бу - каром.
Абдулла:
— Майлими, энди ман топишмоқ берсам? У беш ҳарфдан иборат, бош ҳарфиям охиргисиям "Қ"…
Ўқитувчи:
— Вой, қулоқсиз бола! Нималар деяпсан!?
Абдулла:
— Устоз, тўғри жавоб - Қулоқ! Сиз топдингиз!!!
Бир куни афанди фарзандли бўлибди. Орадан бир йил ўтибди фарзанди биринчи айтган сўзи "Товуқ" бўлибди. Ўша куни товуқ ўлиб қолибди. Кейин "Сигир" деса, у ҳам эртасига ўлиб қолибди.
Афанди ўғлига:
— Ўғлим "Дада" демагин, илтимос, - дебди.
2 кун ўтиб, боласи "Дада" деган экан афанди уйига кириб, кўрпа-тўшак қилиб ётиб олибди. Бир кун ўтармиш, ўлмасмиш. 2 кун ўтармиш, ўлмасмиш.
Учинчи кунига хотини кириб:
— Чиқинг адаси. Қўшнимиз Қўчқор ака ўлиб қолибдилар, - деган экан.
Афандининг бир эшаги бор экан. Тинмай ишлатар экан. Бир куни эшак чарчаб ўтириб қолибди. Шунда афанди роса уни урибди.
Эшак ўзига ўзи "Тавба, шунча ишласам, яна эшакдай уради-эй" дебди.
Ўқувчи Тешавойга танбеҳ берибди:
— Ҳар куни беш баҳо олардинг. Бугун уйга вазифани бажармаганинг учун икки қўяман. Мана "2" сенга. Тешавой қизишиб дебди:
— Устоз, дадамга айтувдим, уйга вазифани бажармасангиз ўқитувчимиз икки қўяди деб. Ойим уйда йўқлиги учун дадам уйга вазифани бажаролмади.
Ойлик маош бу - пора олишни билмайдиганлар учун берилган жазодир!
Бир куни эр-хотин гаплашиб ўтириб эри дебди:
— Хотин сен эркак бўлганингда нима қилар эдинг?
Хотини:
— Ўзингиз-чи? - дермиш.
Эр уйига қайтса, хотини дастурхон безатиб, унга торт қўйибди. Тортни устида 20 дона шам турган экан. Эри ҳайрон бўлиб:
— Кимни туғилган куни экан? - сўрабди.
Хотини зардали овозда:
— Пальто оберганизга 20 йил бўлди! - дермиш.
Врач беморга дебди:
— Ҳавотир олманг. Бу юрагингиз билан 70 ёшга бемалол кирасиз.
— Доктор, ахир ҳозир мен 70 даман-ку?!
— Ана, ахир сизга нима дегандим...
Иккита Гаи ходими хизмат машинасида кетаётишса, олдидаги машинанинг ойнасига ёпиштирилган реклама ёзувига кўзи тушибди: "Автомобиль сотилади. Қуйидаги телефон рақамига қўнғироқ қилинг".
Гаи ходимлари ҳайдовчини телефонда гаплашгани учун жаримага тортмоқчи бўлиб, эълонда кўрсатилган рақамга қўнғироқ қилишибди.
— Алло, эълон бўйича сўрамоқчи эдим.
— Ҳа, албатта. Сўрайверинг, - дебди телефонини "Баланд овоз" режимига ўтказиб қўйган ҳайдовчи.
Гаи ходими ҳайдовчини гапга солаверибди. Бироздан кейин Гаи ҳайдовчига:
— Илтимос телефонингизни қўлингизга олиб гаплашсангиз, яхши эшитилмаяпти, - деса, ҳайдовчи:
— Жон деб гаплашардим. Фақат ортимдан боядан бери биттаси думга ўхшаб эргашиб келяпти-да. Биласиз-ку, буларга баҳона топилса, дарров тўхтатишади! - дермиш.