Бир куни иккита градусник учрашиб қолибди.
Биринчиси:
— Истимам борга ўхшайди!? - деса, иккинчиси:
— Ҳа йўғ-е! Бир силкиниб юборгин...! - дермиш.
Биринчиси:
— Истимам борга ўхшайди!? - деса, иккинчиси:
— Ҳа йўғ-е! Бир силкиниб юборгин...! - дермиш.
Бир қиз чўмилгани кўл бўйига бориб қараса, бир милиция ходимидан бошқа ҳеч ким йўқ экан. Қиз "майли" деб ечиниб, секин сувга туша бошлабди. Шунда милиция ходими келиб:
— Яхши қиз, бу ерда чўмилиш таъқиқланган, - дебди.
Қизни жаҳли чиқиб:
— Қанақа одамсиз, нега олдинроқ айтмадингиз?! Кўрдиз-ку кийимларимни ечаётганимни, - дебди.
Шунда милиция ходими:
— Ечиниш таъқиқланмаган, чўмилиш таъқиқланган, - дермиш.
— Яхши қиз, бу ерда чўмилиш таъқиқланган, - дебди.
Қизни жаҳли чиқиб:
— Қанақа одамсиз, нега олдинроқ айтмадингиз?! Кўрдиз-ку кийимларимни ечаётганимни, - дебди.
Шунда милиция ходими:
— Ечиниш таъқиқланмаган, чўмилиш таъқиқланган, - дермиш.
Бир куни врачлар руҳий касаллар шифохонасига бориб, беморларни соғайганини текшириш учун ҳаммасига иншо ёздиришиб кўришибди. Ҳамма жиннилар тушунарсиз ёзибди. Лекин биттасини иншосини бошида:
"Мен Варшавага отда бориш учун йўлга чиқдим" деб ёзилган экан. Врачлар иншонинг охирги варағини очишса "Мен Варшавада отдан тушдим" деб ёзилган экан. Шунда врачлар қизиқиб ўрта варақларни очиб ўқишса, "Тарақа-туруқ, тарақа-туруқ" деб ёзилган экан.
"Мен Варшавага отда бориш учун йўлга чиқдим" деб ёзилган экан. Врачлар иншонинг охирги варағини очишса "Мен Варшавада отдан тушдим" деб ёзилган экан. Шунда врачлар қизиқиб ўрта варақларни очиб ўқишса, "Тарақа-туруқ, тарақа-туруқ" деб ёзилган экан.
Беморни ётган палатага кирган врач, унга қараб:
— Сиз ўлим тўшагида ётибсиз... - деса, бемор сакраб ўрнидан туриб:
— Дарров тўшагимни алмаштиринглар, - дермиш.
— Сиз ўлим тўшагида ётибсиз... - деса, бемор сакраб ўрнидан туриб:
— Дарров тўшагимни алмаштиринглар, - дермиш.
Бошлиқ хонасига аёл киши кирди.
— Мумкинми?
— Келинг хизмат?
— Мен сизнинг ҳайдовчингиз Шоқосимни хотиниман. Эрим менга хиёнат қиляпти!
— Сиз буни қаердан билдингиз?
— Кеча костюмининг чўнтагидан манабу аёллар ич кийимини топиб олдим!
Бошлиқ:
— Ҳайдовчим ҳозир устахонада. Буни менга ташлаб кетинг. Ўзим Шоқосим билан гаплашаман, - дебди.
Бошлиқ ич кийимни портфелига солибди. Ишлари кўпайиб кетиб, ҳайдовчиси билан гаплашиш эсидан ҳам чиқиб кетибди.
Кечки пайт уйига келса, хотини:
— Дадаси, уйда нон тугабди. Пул беринг, нон олиб келай, - дебди.
Бошлиқ:
— Пул портфелимда, олақол, - дебди. Хотини сумкани очиб, ич кийимга кўзи тушибди:
— Дадаси, бу кийимимни уч кундан бери тополмайман. Сизда экан-да, - дермиш.
— Мумкинми?
— Келинг хизмат?
— Мен сизнинг ҳайдовчингиз Шоқосимни хотиниман. Эрим менга хиёнат қиляпти!
— Сиз буни қаердан билдингиз?
— Кеча костюмининг чўнтагидан манабу аёллар ич кийимини топиб олдим!
Бошлиқ:
— Ҳайдовчим ҳозир устахонада. Буни менга ташлаб кетинг. Ўзим Шоқосим билан гаплашаман, - дебди.
Бошлиқ ич кийимни портфелига солибди. Ишлари кўпайиб кетиб, ҳайдовчиси билан гаплашиш эсидан ҳам чиқиб кетибди.
Кечки пайт уйига келса, хотини:
— Дадаси, уйда нон тугабди. Пул беринг, нон олиб келай, - дебди.
Бошлиқ:
— Пул портфелимда, олақол, - дебди. Хотини сумкани очиб, ич кийимга кўзи тушибди:
— Дадаси, бу кийимимни уч кундан бери тополмайман. Сизда экан-да, - дермиш.
Кампир бўғирсоқни юмалаб кетаверишидан чарчаб, уни учбурчак қилиб ясаб кўрибди...
Ўқитувчи ўқувчидан сўрабди:
— Шекспир нечанчи йилда туғилган?
— 1564 йилда.
— 1565 йилда эса нима бўлган?
— Шекспир 1 ёшга тўлган.
— Шекспир нечанчи йилда туғилган?
— 1564 йилда.
— 1565 йилда эса нима бўлган?
— Шекспир 1 ёшга тўлган.
— Менинг ўғлим сизнинг қизингизни қўлини сўрамоқчи!
— Нима, ўғлингизни ўзини қўли йўқми?
— Нима, ўғлингизни ўзини қўли йўқми?
Эрталаб йўлда кетаётиб иккита кабутарга кўзим тушди. Бири тумшуғи билан иккинчи кабутарни бошини чўқиб турибди.
Униси эса индамасдан ерга қараб жим турибди. Миямга бир фикр келди. Шуниси эри бўлса керак...
Униси эса индамасдан ерга қараб жим турибди. Миямга бир фикр келди. Шуниси эри бўлса керак...
Руҳий касаллар шифохонасига борган психолог ҳаммани йиғиб, доскага машинани расмини чизибди-да, дебди:
— Ким шу машинага биринчи бўлиб ўтириб олса, уйга кетаверади.
Ҳамма жиннилар доскага қараб югурибди. Фақат биттаси жойидан турмабди.
— Сен нега турмадинг? - деб сўрашса, бояги жинни:
— Калит менда-ку, - деган экан.
— Ким шу машинага биринчи бўлиб ўтириб олса, уйга кетаверади.
Ҳамма жиннилар доскага қараб югурибди. Фақат биттаси жойидан турмабди.
— Сен нега турмадинг? - деб сўрашса, бояги жинни:
— Калит менда-ку, - деган экан.
