Хотини ҳаммомдан қўлида шампунь ушлаганича ҳовлиқиб югуриб чиқибди.
— Адаси, энди тушундим нега семириб кетаётганимни! Мана ёзиб қўйибди қаранг! "Ингичка толаларни ҳам бақувватлаштиради". Энди мен идиш ювиш гели билан чўмиламан. Унда бундай ёзилган экан: "Ҳар қандай ёғларни парчалаб, сизни бутунлай ташвишдан озод қилади"...
Бувиси бўйи етган набира қизига дебди:
— Набирагинам, туғилган кунингга бир чиройли дуо қилиб қўяй...
Бўйи етган қиз шошиб бувисига дебди:
— Бувижон, менга ажойиб йигит учрашини дуо қилинг! У йигитсиз бир дақиқа ҳам яшай олмай...
Бувиси ўйланиб туриб дермиш:
— Йўқ, яхшиси сен билан яшай оладиган йигит учрашини сўраб дуо қиламан!
Кеча уйга ичиб келсам, болаларим ҳам, хотиним ҳам мени танишмади.
Эртаси куни уйғонсам, бошқа хонадонга кириб қолган эканман.
Ёш ўқитувчи мактаб ҳовлисига кирар экан, тўда бўлиб йиғилишиб турган юқори синф ўқувчи қизларига киноя қилди:
— Қандай фаросатли қизлар-а...?! Дарс ўтмайдиган ўқитувчиларга салом беришмайди...
Хотин эрига дебди:
— Адаси, мен ҳомиладорга ўхшайман. Энди нима бўлади?
Эри:
— Нима бўларди!? Ўғил ёки қизимиз бўлади...
Иккита ҳомиладор аёл бекатда суҳбатлашиб ўтиришган экан:
— Сиз нима кутяпсиз?
— Қиз. Сиз-чи?
— Ўғил.
Ёш болакай суҳбатни эшитиб туриб, сал нарироқда ўтирган чолни ёнига бориб дебди:
— Амаки сиз нима кутяпсиз?
Қария:
— Автобус, - деган экан.
Юбилей - бу кўп гуллар ва уйингда аллақачон бор бўлган буюмлардир!
Икки ўртоқ ароқ ичиб, кўзи қизариб кетибди.
— Энди қанақа қилиб кетамиз? Йўлда ГАИ тўхтатса, кўзимизни ичи қизариб кетган...?! - дебди биринчиси.
Ўртоғи ўйланиб туриб дебди:
— Машинани сен ҳайдайсан. ГАИ тўхтатса, "Кўзимга пашша кириб кетди. Шунга қизариб қолди" дегин, - деб ўргатибди.
Озгина юришса ҳамки, ГАИ тўхтатибди. Йигитга ГАИ тикилиб қараб:
— Нима, кўзингизга пашша кириб кетдими? - деса, йигит шошиб қолиб:
— Йўқ, ичгандим, - дермиш.
Дунёда хумдек-хумдек, қовоқдай-қовоқдай, бирор марта ишлатилмаган – “свежий-свежий” каллалар жуда кўп. Ҳали кўрасиз, бу каллалар бирдан ишлаб кетса, бутун дунёда инсонларга хизмат қиладиган кашфиётлар бўлиб, халқ манфаатига хизмат қила бошлайди.
Бир одам шеригига дебди:
— Анави дарахтни кўраяпсанми?
— Ҳа.
— Ундаги қушничи?
— Ҳа.
— Қушнинг оёғидаги чумолиничи?
— Йўқ кўрмаяпман.
— Мен шуларнинг ҳеч қайсини кўрмаяпман, - дермиш.