— Ўғлимни билими сал пастроқ. Сиздан илтимос, осонроқ савол берсангиз...
Ўқитувчи рози бўлибди. Имтиҳон бошланибди. Навбат бойнинг ўғлига келибди.
— Сизга осон савол бераман. Абдулла Ориповнинг "Ўзбекистон" шеърини ким ёзган? - дебди ўқитувчи.
Ҳалиги йигит ўйланиб туриб:
— Шукур Бурхонов, – дермиш.
— Сен тузалдинг уйинга кетаверсанг бўлади, - деса,
жинни:
— Ҳозир, битта калла ташлаб чиқай, - дермиш...
— Қалесан ўртоқ? Кимга уйландинг? - деб сўрашибди.
Куёв бола:
— Гулига - деса, дўстлари:
— Вой,ўша енгилтак Гулига-я? У яхши қиз эмас, жуда ҳулқи бузуқ қиз-ку! - дейишибди.
Куёв индамай кетибди. Бир пайт дўконга кирибди. Сотувчи:
— Ие, куёв бола келсинлар... Нима хизмат? Ҳа айтганча, кимга уйландингиз?
— Нариги маҳалладаги Гулига...
— Вой, чатоқ иш бўлибди-ку... У қиз яхши қиз эмас, енгилтак-ку?!
Куёв бола жуда хафа бўлиб ўтирса, бошқа шаҳарда яшовчи таниши келиб қолибди. У ҳам кимга уйланганини сўрабди. Куёв ҳар доимгидек, ёмон гап-сўзларни эшитибди.
Боши оғриб кетган йигит дорихонага кирибди. Дорихонадагилар ҳам:
— Куёв бола, муборак бўлсан! Ким экан у қиз? - деб сўрашса, куёвни жаҳли чиқиб кетиб:
— Бир кўчада қолган, расво, енгилтак, фоҳишага уйландим!!! - деб дод сола бошлабди. Шунда дорихонадагилар бир-бирига қараб:
— Оббо, қўшни маҳалладаги Гулига уйланган шекилли? - дермиш.
"Ўғил отасини олдига келиб, секингина деди:
— Ада, бувамга айтинг, менга қиз топавермасинлар. Ахир ўз севган қизим бор.
— Ҳой қўшни, янги iPhone олибсизми?
— Ҳа!
— Шуни, Facebookда ёки Телеграмда хабар қилиб юрмай, менга айтсангиз бўлди эди. Ҳаммага бир зумда тарқатиб чиқардим...
— Қўлингдаги тилла соатни еч!
Ҳалиги киши:
— Вой дод! Ёрдам беринглар!!! - деб бақира бошласа, йўлтўсарлар:
— Ие, ҳали сени тилла тишинг ҳам борми?! - деган экан.
Уйга кириб хотинининг рўмолини ўраб чиқибди-да, ўчоққа қараб "Пуф" деган экан, аланга олиб кетибди.
Шунда оловга қараб:
— Ҳа қўрқмас экансан-ааа, - дермиш.
— Яхшиси бувингизни эрга беринглар! Шунда ҳаммаси яхши бўлади!
Жаҳли чиққан набираси врачни урмоқчи бўлиб бўғзидан ушласа, ўртага кампир тушиб дебди:
— Қўй болам, бу доктор... Шунча йил ўқиган. Бир нарсани билмаса доктор бўлармиди...?!
— Мен ишлаш учун узоқларга кетяпман. Онангга қараб юр. Агар бегона эркак билан гаплашса, ҳовли этагига қурган янги иморатдан битта ғишт олиб қўясан. Қайтгач, шу иморатга қараб ўзим билиб оламан.
Орадан бир йил ўтиб, ҳалиги киши уйига қайтса, ўғли йўқ эмиш.
— Ўғлимиз қани? - деб сўрабди хотинидан.
— Жиннихонада ётибди. Янги қурган иморатни йиқитавериб, жонга тегиб кетди, - дермиш хотини.