— Нима буюртма берасиз?
Хўранда официант узатган менюни секин ёпиб:
— Сиз менга нима тавсия қиласиз? - деса, официант паст овозда пичирлаб:
— Фурсат борида бу ердан қочиб қолишни тавсия қиламан, - деган экан.
— Кечирасиз, ичингизда қайчи қолиб кетибди. Сизни бошқаттан операция қилмасак бўлмайди.
— Майли дўхтир. Фақат операциядан кейин қорнимга тугма қадаб қўйинг! Яна бирор нарса қолиб кетса, баданимни кесиб ўтирмайсиз.
— Отахон бу ерда балиқ тутиш мумкин эмас!
— Мен балиқ тутмаяпман, чувалчанг чўмилтиряпман, - дебди чол.
— Ахир чувалчангни таъқиқланган жойда қип яланғоч чўмилтиряпсиз.
— Юр, шаҳар айланамиз.
— Хўп, юр, -дебди-да, қўлига таёқ олибди.
Биринчиси:
— Бу таёқни нима қиласан, - деса.
— Йўлда арвоҳ чиқиб қолади. Мен арвоҳдан қўрқаман. Таёқ билан ураманда!
— Агар хоҳласанг, мен сенга бой бўлишни ўргатаман.
— Нега унда ўзингиз бой бўлмайсиз?
— Менга ўргатадиган устоз йўқда, - жавоб берибди домла.
— Сиз нега боядан бери бу жониворни таёқ билан уриб келяпсиз?
— Юрмаганидан кейин ураман-да, - жавоб берибди чол.
— Қани тез кечирим сўранг! - дебди ГАИ ходими.
Шунда чол эшакка қараб:
— Сени ГАИда танишларинг борлигини билмас эканман... - дермиш.
Афанди у ерга бориб олма-олма деяверибди.
Бир турк йигит:
— Бизда олмани Элма дейишади, - деса,
Афанди:
— Йўқ, бу олмалар чириган экан, шунга олма-олма деяпман, - дермиш.
Шу заҳоти балиқ тилга кириб дебди:
— Тила тилагинг! Истаган 1 та тилагингни бажараман...
Шунда чол ўйланиб туриб:ф
— Мени чевараларим ҳовлимда олмос тошларни ўйнаб ўтирганини уйимнинг 7-қаватида туриб томоша қилишни истайман.