Рус аёллари: «Я тебя люблю», - деб — 2-3та туғишяпти.
Ўзбек аёллари эса: «Нарироқ ётинг, боринг», - деб — 4-5-6та туғишяпти.
— Хўш, тушингда нима қилаётган эканман?
— Менга ям-яшил олмани бир тишлаб, берибсиз
— Бошимни қотирма хотин, айфонга пул йўқ.
— Мен сувсадим, сув ичгани кетаяпман, - дебди.
2-тентак:
— Мени ўрнимга ҳам ичиб кел, - дебди.
Шунда 1-тентак ҳўп деб кетибди. Бир оздан сўнг қайтиб келибдида, 2-тентакка қараб кулаверибди.
2-тентак ҳайрон бўлиб:
— Эй, тентакмисан, нимага ўзингдан-ўзинг кулаяпсан, - деса,
1-тентак:
— Ўзимни ўрнимга тоза сув, сенинг ўрнингга эса, ифлос сув ичдим, - дермиш
— Ҳозир барчангни интеграллаб, дифференциаллаб ташлайман! Ҳамма жиннилар ваҳимага тушганча қочиб кетишибди. Фақат биттаси жим турганмиш. Ундан сўрашибди:
— Сен қўрқмайсанми?
— Йўк, мен "е" даражаси "икс"ман!
— Дадаси қариндошлариз, деса
— Ҳа, қайнонам ва қайнотам, дермиш.
— Дунёда мен ўқиб ўрганмаган илм-ҳунар, мен ечолмайдиган масала йўқ!
Бу гаплардан аччиғланган Афанди сўради:
— Шундай донишманд экансиз, бир савол берай, жавоб беринг?
— Марҳамат.
Афанди чўзиб ҳуштак чалди-да:
— Шунга тўртта тугма қадаб беринг,—деди.
— Жаҳонга шер бўлиб танилган бир жаҳонгир наҳот ит бўлса. Адашмай дурустроқ ҳисобла, хеч бўлмаса йўлбарс чиқар!
Афанди жавоб берди:
— Ишнинг бу томонини ўйлайдиган бўлсангиз, сиз итлигингизда тура берингу мақташни менга қўйиб беринг: мучалингиз фил, тақсир!