— Кеча нега автобусни орқасидан югуриб кетаётгандинг?
— Автобусга пулни тежамоқчи бўлдим.
— Балкон ойналарига панжара ўрнатмоқчидим, - дебди йигит.
Аёл:
— Ахир бизни уйимизда уста ишлаяпти, - деса, йигит:
— Ўша менман! Балкондан пастга тушиб кетдим, - дебди.
— Уялмайсизми?! - дебди.
— Мен тарбияли қизман. Нима деяпсиз? - деса, дайди киши:
— Тарбияли одамлар бировни краватига ўтириб олишмайди, - дебди.
— Пулингиз борми?
— Йўқ.
— Бунақа ҳаётни нима кераги бор?!
— Менга қачон уйланасиз?
— Бир фолбин айтди, мени биринчи хотиним вафот этармиш. Биринчи бошқасига уйланиб, ундан кейин сенга уйланаман.
— Ёш ва чиройлисини олманг! Иложи борича хунук, қари ва семиз котиба танланг! - деса, эри:
— Бўпти! Душанбадан ўзинг ишга чиқавер, - дермиш.
— Давлатимиз ривожи тўғриси нима дейсиз?
— Жуда оқилона сиёсат олиб борилмоқда. Фуқаролар шод-ҳуррам. Ҳамма нарса етарли. Нарх-наво пасайиб бормоқда. ...
— Сиз қайси туманда истиқомат қиласиз?
— Мен давлатингизга хориждан меҳмон бўлиб келганман.
Қани чиқ бу ёққа! - дебди картошка эккан деҳқон қўнғизга қараб.