Тойота директоридан ўзбек директори сўрабди:
— Сизларни заводингизда нечта инженер ишлайди?
— 7 нафар, - дебди япон.
— Сизларда-чи? - деб сўрабди у ҳам.
Асакалик акахон ичида:
"Ҳозир менда 80 та инженер ишлашини айтсам, ғалати бўлмасинмикин?!" - деб, 6 та ишлайди, - деб қўяқолибди.
Эртаси куни Тойота директорини кўрса, кўзлари қизариб кетган эмиш.
Асака заводини раҳбари:
— Сизга нима бўлди? - деб сўраса, япон:
— Кечаси билан ухламай ўйлаб чиқдим. 7-инженерим нима иш қиляпти экан деб, - дермиш.
— Эй одамзот, тила тилагингни, - деса, одам:
— Мен ҳамма нарсаларга эга бўлган бўлишим керак, - дебди.
Тилла балиқ:
— Тилагинг ижобат бўлди. Сени ҳамма нарсанг бўлган эди, - дермиш.
Эркакларга қийин. Жаҳл қилса, еб турган иссиқ овқатдан ҳам маҳрум бўлади.
— Ўғлингиз бемаъни, аҳлоқсиз сўзларни кимдан ўрганяпти?
Ота:
— Падарингга лаънат! Билмайман бу аблаҳ кимдан эшитаркин бунақа сўзларни?
Пулинг кўпайгани сари ҳамма сени ақлли санай бошлайди.
— Азимов.
— Мен.
— Мана стипендия, ол.
— Ботиров.
— Мен.
— Мана сени стипендия.
— ...
Шунақа қилиб фамилияларни ўқиб келаверибди-да, охирига келганда:
— Жами. Жами ким??? - деса, ҳеч ким индамасмиш.
— Йўқми жами? Эссиз 3 миллион пули бор эди-да, - дермиш.
— Улар пандемияга ҳам "бир оилага 1 нафар фарзанд" деган шартни қўйишди.
— Бувижон, ёшингиз нечида?
Аёл атрофдагилардан хижолат бўлиб набирасини чалғитса ҳам болакай хиралик қилаверибди:
— Ёшингиз нечида бувижон? Айтинг. Майли, биринчи рақамини айтинг!
— Олти, - дебди аёл.
— Иккинчи рақами-чи?
— Беш, - дебди аёл.
— Учинчи рақами-чи? - дебди болакай яна.
Эр-хотин чой ичиб ўтиришибди.
Хотин:
— Биласизми, Африкадаги баъзи қабилаларда эрлар ўз хотинларини сотиб юборар экан. Мабодо шундай одат бизда ҳам бўлганида мени сотармидингиз?
Эр:
— Йўқ, мен сени совға қилиб юборардим!
— Биродар, нега кўчада ўтирибсан? - дебди.
Эркак:
— Уйга киритмаяпти-да, - дебди.
— Ким? Хотинингми? - деб сўрабди ҳалиги одам.
— Йўқ! Хотиндан ҳимояланиш инстинктим киритмаяпти уйга, - деган экан.