Оздирадиган дори рекламаси учун эгизаклар таклиф этилади.
Эгизакларнинг бири жудаям семиз, иккинчиси эса озғин бўлиши шарт!
— Ҳа, навбатчилик қисми? Гапиринг, эшитамиз.
— Биласизми, мен ўз уйимда эримни жазмани билан "ушлаб олдим"!
— Бизларга нима учун қўнғироқ қиляпсиз?
— Эрим ва жазманини бўйнидан жуда қаттиқ ушлаб олганман шекилли, қимирламай қолишди.
— Акажон пул беринг. Автобусга ҳам пулим йўқ...
Ҳалиги одам гадойга пул берса, гадой пулни олиб тўғри барга кириб кетибди.
Ортидан кириб:
— Автобусга пулим йўқ дединг. Пул бердим. Нега ароқ ичгани ўтириб олдинг? - деса, гадой:
— Шу ароқни ичсам автобусда ҳам текинга кетаман-да ака. Сизни алдаганим йўқ, - дебди.
Машинадан ҳайдовчи ҳовлиқиб тушиб:
— Бахтингиз бор экан, мен – врачман! – деса, ерда ётган пиёда:
— Сизни бахтингиз йўқ экан, мен – юристман! – дермиш.
— Нимага столга туз қўйгансизлар? – деб сўраса, официант:
— Агар еяётган овқатингизни тузи кам бўлса солиш учун, - дебди.
Талаба бўлса:
— Унда нега овқат қўймагансизлар? – деган экан.
"Ҳамма ишни қила оламан, қўлимдан ҳамма нарса келади" деб мақтанаркан.
Бир куни Афанди ўша вазирни олдига келиб, ҳуштакни узоқ чалибди-да:
— Энди мана шунга вергуль қўйиб беринг-чи! - дебди.
Ҳамма уни масхара қилар экан.
Карантин тугаб, кўчага чиқса, маска тақавериб ҳаммани қулоғи шалпанг қулоқ бўлиб қолганини кўриб роса хурсанд бўлган экан.
— Ичаман доктор. Лекин мунтазам ичаман.
— Соғлиқларингиз яхшими?
— Жуда яхши. Менда вирус йўқ!
— Молиявий аҳволингиз-чи?
— Унданам яхши. Менда пул аниқ йўқ!
Йигит русча гапини тушунтиролмай бир нималар деяётса, ҳалиги киши "Ўзбекча гапиравер" дебди.