Бир йигит чиройли қизни олдига келиб:
— Яхши қиз, менимча сиз оқ отдаги шаҳзодангизни кутяпсиз, шундайми?
Қиз:
— Ҳа, шундай!
Йигит:
— Кетдик унда...
Қиз:
— Шаҳзода қани...?
— Яхши қиз, менимча сиз оқ отдаги шаҳзодангизни кутяпсиз, шундайми?
Қиз:
— Ҳа, шундай!
Йигит:
— Кетдик унда...
Қиз:
— Шаҳзода қани...?
Кунларнинг бирида хўроз товуқни ресторанга таклиф қилибди.
Ресторанда официант:
— Нима буюрасизлар? - деса, хўроз:
— Менга битта грилл, товуқга эса тўртта қайнатилган тухум олиб келинг, - дермиш.
Ресторанда официант:
— Нима буюрасизлар? - деса, хўроз:
— Менга битта грилл, товуқга эса тўртта қайнатилган тухум олиб келинг, - дермиш.
— Ф.И.Ш. ни айтинг!
— Нима у ФИШ?
— Фамилиянгиз, исмингиз ва шарифингиз.
— КАЛ!
— Нима бу КАЛ?
— Камолов Абдулла Лутфиллаевич!
— Нима у ФИШ?
— Фамилиянгиз, исмингиз ва шарифингиз.
— КАЛ!
— Нима бу КАЛ?
— Камолов Абдулла Лутфиллаевич!
Ҳайдовчилик гувоҳномасига ўқиётган бир йигит ўқитувчига савол берибди:
— Қизил чироқда чорраҳани кесиб ўтса бўладими?
Ўқитувчи ҳам чарчаб, асаби бузилиб турган экан:
— Ҳа бўлади. Фақат иккала қўлингни кўтариб ўтишинг керак, - дебди.
— Нега айнан қўлни кўтариш керак, - деса, ўқитувчиси:
— Ўлганингдан кейин ечинтириш осон бўлиши учун, - дермиш.
— Қизил чироқда чорраҳани кесиб ўтса бўладими?
Ўқитувчи ҳам чарчаб, асаби бузилиб турган экан:
— Ҳа бўлади. Фақат иккала қўлингни кўтариб ўтишинг керак, - дебди.
— Нега айнан қўлни кўтариш керак, - деса, ўқитувчиси:
— Ўлганингдан кейин ечинтириш осон бўлиши учун, - дермиш.
"Бир ҳафтада қайтараман", - деб қарз олган ва бир ойда қайтарганларни қизил китобга киритиш керак.
Чунки бунчалик тез қарзини қайтарадиган инсонлар камайиб кетмоқда!!!
Чунки бунчалик тез қарзини қайтарадиган инсонлар камайиб кетмоқда!!!
Таксида кетаётсам, ҳайдовчи мамнун оҳангда менга гап бошлади:
— Ўз касбимдан мамнунман. Ўзимга-ўзим хўжайин. Ҳеч ким менга буйруқ бермайди.
Шу вақт ҳайдовчини гапини бўлдим-да:
— Чорраҳадан ўнгга қайрилинг! - дедим.
— Ўз касбимдан мамнунман. Ўзимга-ўзим хўжайин. Ҳеч ким менга буйруқ бермайди.
Шу вақт ҳайдовчини гапини бўлдим-да:
— Чорраҳадан ўнгга қайрилинг! - дедим.
Икки аскар бир-бирига мақтаняпти. Биринчиси деди:
— Хотинимнинг қўли гул! Шимимга ямоқ солса, ямоқ солгани умуман билинмайди-э!
Иккинчиси бўш кемади:
— Э бунинг нима бўпти!? Менинг хотинчамни қўлини гул десанг арзийди! Кийимларини ювса, ювгани умуман билинмайди!
— Хотинимнинг қўли гул! Шимимга ямоқ солса, ямоқ солгани умуман билинмайди-э!
Иккинчиси бўш кемади:
— Э бунинг нима бўпти!? Менинг хотинчамни қўлини гул десанг арзийди! Кийимларини ювса, ювгани умуман билинмайди!
Маст киши жон-жаҳди билан симёғочни тақиллатарди.
— Хотин, кимга айтяпман, оч эшикни!
Яқиндан ўтиб кетаётган посбон ёнига келиб:
— Ўртоқ, нима гап?! Қани, «пуф» денг-чи?!
Маст жон-жаҳди билан пуфлаганди, посбон ўзи чайқала бошлади ва симёғочни тақиллатиб бақирди:
— Қанака хотинсиз, ўзи? Очинг эшикни!
— Хотин, кимга айтяпман, оч эшикни!
Яқиндан ўтиб кетаётган посбон ёнига келиб:
— Ўртоқ, нима гап?! Қани, «пуф» денг-чи?!
Маст жон-жаҳди билан пуфлаганди, посбон ўзи чайқала бошлади ва симёғочни тақиллатиб бақирди:
— Қанака хотинсиз, ўзи? Очинг эшикни!
Бой одам билан ўғри одам дўст экан. Ўғри бойдан сўрабди:
— Сени сейфингни коди нечи?
Бой:
— Сейфимни кодини нима қиласан?
Ўғри:
— Агар эсингдан чиқиб қолса, сенга айтаман.
Бой:
— Кодини бир дафтарга ёзиб қўйганман.
Ўғри:
— Дафтаринг қаерда?
Бой:
— Сейфимни ичида.
— Сени сейфингни коди нечи?
Бой:
— Сейфимни кодини нима қиласан?
Ўғри:
— Агар эсингдан чиқиб қолса, сенга айтаман.
Бой:
— Кодини бир дафтарга ёзиб қўйганман.
Ўғри:
— Дафтаринг қаерда?
Бой:
— Сейфимни ичида.
