Ҳужжатларини текшираётган ЙПҲ ходимига асабийлашган ҳайдовчи дебди:
— Тезроқ бўлсангиз-чи! Орқамдан ҳамкасбларингиз қувлаб келишяпти.
Агар аёлингиз сизни чўнтагингизни текширмаслигини айтса, ишонманг. Бор-йўғи чўнтагингизга аёллар лаб бўёғини солиб қўйсангиз бас!
Алпинистлар тоғ чўққисига кўтарилишяпти. Алпинистлардан бири тўсатдан пастга қулабди.
— Оғайни тирикмисан?
— Ҳа, тирикман.
— Ҳеч қаеринг лат емадими?
— Йўқ, ҳали лат емади.
— Ундай бўлса тепага кўтарил.
— Кўтарила олмайман.
— Нега?
— Чунки мен ҳалиям қулаяпман...!
Ит етаклаб келаётган кишидан бир ўткинчи сўради:
— Итингизни зоти қанақа?
— Полициячи ит, - жавоб берди эгаси.
— Лекин кўринишидан умуман ўхшамайди-ку!? – дебди яна қизиқувчан одам.
— Буни ҳеч ким пайқамаслиги керак. Чунки итим махфий полициячи, - жавоб берибди ит эгаси.
Шоҳ уйида катта базм берибди. Базм авжига чиққанда шоҳ Афандини ёнига чақириб дебди:
— Ҳозир ҳаммани олдида менга қараб “Сиз жуда-ям ақлли подшоҳсиз” дейсан.
Афанди:
— Ахир сиз жуда-ям ақилли подшоҳсиз-ку, - деган экан, подшоҳ бу фикридан қайтиб, Афандини донолигига тасанно айтибди.
— Ўртоқ, мени ҳам кутиб тур, бирга борамиз.
— Кутолмайман. Бирга ошим бор.
— Кеча хотиним нақд фариштанинг ўзгинаси айланди...!
— Қанақасига?
— Футбол ўйинини финали бошланишига 5 дақиқа қолганида ухлаб қолди.
Жаҳли чиққан эр хотинига дебди:
— Нега менга ароқ ичишга рухсат бермайсан!? Ахир кап-катта одамман-ку!
Хотини бўлса:
— Сиз ароқ ичиб олгач, ўзингизни ушлаб туришни билмайсиз! – деса, эри:
— Ҳар сафар ичганимда секин ўрганиб боряпман-да! – дермиш.
Харидор дўконда:
— “Хонаки товуқ тухумлари”... Товуқларни ўзи қани?
Сотувчи:
— Катакда, албатта!
Харидор:
— Нариги дўконда “Хонаки товуқ гўштлари” деб ёзилган экан. Шунга сўраяпман...
Агар сиз ҳар ой олган маошингизни қутичага солиб борсангиз-у, бир йилдан кейин қутичада ҳали анча бўш жой борлигини кўрсангиз, асло ҳайрон бўлманг! Шунчаки, қутича кенгайиб бораётган бўлади...