— Яхши баҳоларни муаллимамиз четга экспорт қилаётган бўлса керак.
— Мен эртага қайтаман, - дебди.
Аксига олиб, ўша куни ёмғир ёғиб қолибди. Телефонини олиб қараса қуввати тугаб қолибди. Дўстини телефонидан хотинига қўнғироқ қилса, хотини гўшакни кўтариб:
— Алло, мен кетяпман! – дебди эри.
Хотини шошиб-пишиб:
— Келаверинг! Аҳмоқ эрим шу ёмғирда балиқ овига кетди, - дермиш.
Ит ўлиб ётса, атрофига одамлар тўпланиб кетишибди. ГАИ ходими нима қилишини билмай, тез ёрдам машинасидаги врачга:
— Сиз айтинг. Одамлар тарқалишсин! – деса, врач:
— Бу ерда фақат марҳумнинг яқинлари қолсин. Қолганлар кетаверсин, - деган экан.
“Жуда чиройли кўйлак экан-ку, сени семиз қилиб кўрсатяпти” десангиз бас! Бир зумда бундай катта чиқимдан қутуласиз-қўясиз...
— Овқат қилишни билмайсиз! Ўғлим бечора бемаза овқатларни еб, умри ўтяпти! Сиздек хотин билан яшаб юрибди болам... Мен сизни ёшингизда...биласизми?!
Келин:
— Биламан ойижон. Ҳудди мени ёшимда сиз адажонни қирқини ўтказган эдингиз.
— Қизим, мен эртага уйқудан турмайман! Индинггача ухлайман!
— Ёшинг 18 да бўлса. Қачонгача бу аҳволда кўча санғиб юрасан?!
Набираси:
— Менимча, 20 ёшгача юрсам керак....
Бувиси:
— Кейин-чи???
— Турмушга чиқиб кетаман, бувижон!
Бир куни2 дона сочи қолибди.
Сочларини икки тарафга қилиб, ишга кетибди.
Эртаси куни уйғонса,бошида 1 тола соч қолганмуш.
Кўзгуга қараб, жаҳл билан ўзига-ўзи:
— Энди сочимни тўзғитиб, алвастига ўхшаб кетарканман-да, - деган экан.
Ёнидаги дўсти ҳайрон бўлиб:
— Нега эшикни оёғинг билан таққиллатяпсан? - деб сўраса, дўсти:
— Мезбон бизни қўлимиз банд экан деб ўйласин. Акс ҳолда у бизни қуруқ қўл билан уйига киргазмайди, - деган экан.