“Келақол! Денгизда мазза қилиб дам олиб кетасан!” – деб чақирди у мени.
Кейин Париж қичқирди:
“Салом! Эйфель минорасига чиқишни, сайёҳат қилишни ёқтирмайсанми!?”
Охири кўз олдимга Қўйлиқ бозорида, тонгги улгуржи бозор келди:
“Мана, келақолинг! Қишга мураббо, компот ёпиб оласиз. Ўрик, олма, олча, олхўрилар бор...!”
Буни кўрган йигит кулиб юборса, қиз дебди:
— Яхши-ям мени эркаклар кўрмади. Жуда уялган бўлардим...
Айниқса, у қайнонангизнинг ўғли бўлса.
— Чилонзорга! – деб машинага ўтирибди.
Ҳайдовчи “Бир буларни таъзирини берай!” деб 2-3 мартта газни босибди-да:
— Етиб келдик! – дебди.
Маст кишилар машинадан тушиб:
— Секинроқ ҳайдасанг бўлмайдими!? Биз сенга картошка эмасмиз! – дейишибди.
— Нега кечаси ухламайсан? Бирор муаммоинг борми?
— Ҳа, муаммоим бор! Тунги сменам!
— Сен қайси институтга кирдинг?
— Тиббиётга. Сен-чи?
— Ветеринар бўлишга ўқияпман. Жуда яхши бўпти. Институтни тамомлагач, бир-биримизни даволай оларканмиз.
Масалан, узоқ вақт кўрмаган танишингни учратганингда, ҳаммомдалигинг пайтида кимдир чироқни ўчириб қўйса, ҳаттоки кўчада сенга қўполлик қилиб кетишса!
— Дўстим, мана сени 37 та боланг бор улардан нима фойда кўрдинг? - дебди.
Дўсти:
—Эҳ дўстим, ҳамма фойда шуларда-ку!
— Қандай қилиб?
— Агар ичиб келсанг, хотининг ўқлов кўтариб сенга ташланади. Шунда талпани ичига ўзингни отасан, - дермиш.
— Агар мени уриб, бирор жойимни кўкартирсанг, устингдан арз қиламан!