— География китобининг 67-саҳифасини очсанг, билиб оласан.
— 67-саҳифаси йиртиб олинган-ку!?
— Энди тушунгандирсан қаерда бўлганимни?!
— Бўлди, мен кетяпман.
Эр:
— Ўзи анчадан бери қовоқ-тумшуқ қилиб юрганингни сезгандим. Қаёққа кетасан? Онангни уйига борасанми яна?
Хотин:
— Адаси, нималар деяпсиз? Дўконга кетяпман...
Эр:
— Ҳа, шунақами!? Қайтишингда менга ҳам бирор нарса олиб келарсан...!
"Хотинимни кийишга кўйлаги йўқ, мени ухлаб ётишимни қара! Тезроқ ва кўпроқ пул топиб, уни хурсанд қилишим керак. Одамлар айтмасин хотини яна ўша аввал кийган кўйлагини кийибди деб. Шарманда бўламиз-а, шарманда!"
— Болангни боғчага бердингми?
— Ҳа...
— Бу тоғдаги йиртқичнинг қорни оч-тўқлигига боғлиқ.
— Ада, хожатга тескари ўтириб олдингиз! - деган экан.