— Ҳа, бўривой, йўл бўлсин?
— Менга қилинган туҳматлардан районга бориб дод соламан!
— Сенга ким алам ўтказди?
— Ферма мудири қўйларни ўзи пинҳон сув қилиб, акт тузиб, айбни менга тўнкайверади.
— Нега хотининг билан ажрашдинг?
Дўсти:
— Хотиним икки ойдан бери "Сиз мени севмайсиз, мени севмайсиз" деб гапираверди...
— Хўш, кейин нима бўлди.
— Шу..., айтганидек бўлди...!
Ҳозир эса қари ва хунукмиз!
— Ҳа айниқса сен!!!
— Жуда тўғри эшитган экансиз! Қани ҳайдовчилик гувоҳномангизни беринг, жарима расмийлаштиришим керак!
— Ҳозир ҳаммаси яхши! Ҳамма шароитлар сизлар учун албатта! Ҳамма жойларга бориб кўриб келишингиз мумкин, албатта агар биздан ортса, - дермиш...
— Аёллар!
— Нега бунақа деб ўйлайсиз?
— Нега эмиш... Ахир эркакнинг чиройли оёқларига учиб, турмушга чиққан биронта аёлни кўрганмисиз?
— Неча пул? - деб сўраса, соқов сотувчи имо-ишора қилибди.
— Сув неча пул? - деб яна сўрабди.
Сотувчи яна имо-ишора қилган экан ҳалиги одам тўлмасдан кетаётса, сув сотувчи бақириб:
— Ака сувни пулини бериб кетмайсизми?! - дер эмиш.
— Демак улар "Евроосиё" эмас, балки "Осиопа"дир!"
— Бундан кейин ароқ ичмасликка сўз берасизми? – дебди.
Эри бўлса хотинини ёнида ширакайф туриб, ҳаёл суряпти:
“15 йилдан бери шу хотиним билан яшайман. Ҳалиям мендан умиди катта...”