Бир куни Мерседес автомобили бузилиб қолган Запорож машинасини тортиб кетмоқчи бўлибди. Запорож ҳайдовчиси қари чол:
— Йигитлар, фақат Мерседесни тез ҳайдаманглар. Агар тезлашиб кетсангиз, фараларни ёқиб-ўчириб ишора қиламан, - дебди.
Йўлда Мерседес барибир тезлашиб кетибди. Орқасида келаётган Запорож ишора қилса ҳам эътибор беришмабди.
Биринчи постда тўхтамасдан "учиб" ўтиб кетишибди. Постдагилар дарҳол кейинги постга қўнғироқ қилиб:
— Ҳозиргина Мерседес машинаси катта тезликда ўтиб кетди. Орқасидан келаётган Запорож ҳайдовчиси фараларни ёқиб-ўчириб, "ўтиб кетай" деган ишорани берса ҳам, тушунишмаяпти, - дермиш.
Бирор бир аҳмоқлик қилиб қўйсам, уйланиш учун кредит олаётган йигитлар ҳақида ўйлайман! Анча тинчланаман! Мени аҳмоқлигим уларники олдида ҳеч нарса эмас экан...
Фолбинга қўнғироқ бўлибди:
— Алло, бу фолбинми? Чоршанба кунига ёзиб қўя оласизми? Қабулингизга бормоқчи эдим.
— Буни иложи йўқ, - дебди фолбин.
— Нима учун?
— Чунки сиз сешанба куни оёғингизни синдириб оласиз!
Яқиндагина врачлик дипломини олган ёш олим адасини ёнига хурсанд келиб:
— Ада, сиз неча йилдан бери даъво топа олмаган касалликка даъво топдим. Беморларни даъволадим, - деса, отаси энсаси қотиб:
— Тентак, шу касаллик ортидан неча йилдан бери сизларни боқиб келаётгандим-ку...! - дермиш.
— Компьютерим принтерни кўрмаяпти.
— Қанақасига?
— Шунақа деб ёзиб чиқяпти. Принтерни компьютеримни олдига олиб келиб қўйсам ҳам кўрмаяпти.
— Қўлинг билан кўрсатиб кўр-чи...!
Хотини эрига мақтанибди:
— Адаси, биласизми, мен эртаклар мамлакатидан келганман...
Эри энса қотириб:
— Қанақа мамлакатдан?
Хотини:
— Гўзал ва меҳрибон маликалар яшайдиган мамлакатдан!
Эр:
— Ҳа, ҳайдаб юборишдими???
Шрек мультфильмида эшак драконга уйланганми? Демак биз албатта турмуш қурамиз...!
Демак, бундай! Янги 2020 йилда:
Деҳқонларга - ер майдонлари,
Хизматчиларга - фабрика, заводлар,
Турмушга чиқмаганларга - совчилар,
Ишсизларга - кира учун Матиз,
Норозиларга - бир шапалоқдан!!! Бор совғам шу...
Бир йигит дўстига:
— Севган қизим билан ажралишдик.
Дўсти:
— Нега?
— Мен унга "Барно, мен сени севаман" десам, уни исми Азиза экан...
Тошкент ҳаво жудаям совуқ. Икки эркак турган экан, бири жуда баҳайбат ит билан, иккинчисидан сўрабди:
— Исиниб олишни хоҳлайсанми?
— Хоҳлайман
— Фас!!