Афандининг уйига ўғри кирган экан. Афанди сандиқ ичига беркиниб олибди. Ўғри уйни ахтариб, қўлга киргудек ҳеч нарса топмай, сандиқни очиб қараса, Афандини кўриб қолибди. Ўғри:
— Сандиқнинг ичида нима қилиб ётибсиз?— деса, Афанди:
— Уйда сенбоп ҳеч нарса йўқ, шунга хижолат бўлганимдан беркиниб олдим,— деган экан Афанди.
Арзимаган кичик сабабларга ҳам қувониб юриш керак!
Фақат кичкина уй ва маош учун эмас...!
— Сизларга мазза, мижозлардан чой-чақа пулини олиб турасизлар...
— Сизларда-чи?
— Бизларда бунинг учун қамашлари мумкин.
— Қаерда ишлайсиз?
— ГАИда...
Иккита киши қурувчилар кийимида автосалонга кириб келиб, Бэнтли автомобилини нархини суриштира бошлашибди. Пуллари етмаслигини айтиб, бир-бири билан тортиша бошлашибди.
Қурувчиларга оддийроқ, арзонроқ автомобилни тавсия қилмоқчи бўлган автосалон ходими:
— Пулингиз камроқ бўлса, балки арзонроқ машина олиб турарсизлар?! - деса, қурувчилардан бири асабийлашиб:
— Биз тепадан тушириб юборган шлакоблок айнан, Бентлини устига тушиб кетди-да...! - дермиш.
Бир киши зоодўкондан "гапира оладиган" тўтиқуш сотиб олибди.
Эртаси куни қайтиб келиб:
— Кеча сизлардан сотиб олган тўтиқушим гапирмаяпти! - дебди.
Сотувчи:
— Қўнғироқча харид қилиб, қафасга осиб қўйинг, гапиради, - дебди.
Харидор қўнғироқчани олиб, уйга кетибди. Эртасига яна қайтиб келибди:
— Барибир гапирмаяпти, - дебди.
— Кўзгу сотиб олиб, қафас ичига ўрнатсангиз, гапиради, - дебди сотувчи. Харидор ҳамма керакли нарсаларни - кўзгу, арғимчоқ, қўноқ сотиб олиб, қафас ичига илиб ташлабди.
Бир ҳафтадан кейин дўконга қайтиб келган харидор ўзида йўқ хурсанд эмиш. Сотувчи:
— Нима бўлди ? - деса, тўтиқуш эгаси дебди:
— Гапирди! Гапирди! Сотувчи:
— Нима деб гапирди? - деса,
— Қачон овқат берасан, қовоқмия!!! деди - дебди харидор қувониб...!
Бир йигит шифокор олдига келибди. Шифокор:
— Хўш, шикоятингиз?
— Ҳеч нима...
— Бирор жойингиз оғрияптими?
— Йўқ!
— Унда нима мақсадда келдингиз?
— Шунчаки ўзим...
— Тушунишимча соғлиғингиз тўғрисида билмоқчисиз?
— Йўғэ-э-э! Эрталаб телевизорни қўйсам, профилактика деб ёзилган экан, шунга айланиб келгандим...
Бир аёл қўрқинчли туш кўрибди. Тушида уни одамхўрлар қувлаб келаётган экан. Одамхўрлар аёлга яқинлашиб қолганида аёл ердан катта тошни олмоқчи бўлибди-ю, кўтара олмабди. Яна қаттиқроқ, икки қўллаб, бор кучи билан ердан торта бошлабди тошни...
Шу пайт аёл уйғониб кетибди. Қараса, уйида, ётоғида ухлаб ётганмиш. Эри эса аёлига қараб:
— Нима бўлди? - деб сўрабди.
Аёл тушини гапириб берибди. Шунда эри:
— Хўп майли, уйғондинг! Энди қулоғимни тортмасдан, қўйиб юборарсан-а...?! - дермиш.
Бир одам шифокорга бориб:
— Сизда умрни 100 ёшгача узайтирадиган дори йўқми?
— Ҳа.
— Ароқ ичасизми?
— Йўқ.
— Сигарет чекасизми?
— Йўқ.
— Унда дори ичиб нима қиласиз?!
Бир аёлни тўртта болалари бор экан. Болаларини тўпалонидан боши оғриб кетган аёл:
— Бас қилинглар болалар! Бозор бўлиб кетди, - деса, болалари:
— Бозор бўлса, бизга хўрозқанд олиб беринг! - дермиш.
— Шу хонада ухласам, нуқул тушимга қўрқинчли одамлар кираверади.
— Ишхонада ухлашга бало борми?...