Эри хотинига бақириб:
— Зумраша ўғлинг яна оёқ кийимимни расво қилибди. Тувакка ўтиришни ўрганган эдинг-ку...?
Хотини:
— Туфлигингиздан бадбўй ҳид келаётган эди. Адашиб кетибди-да...
Театрга келган эр-хотин антракт (танаффус)дан кейин қоронғида жойларини топа олмай, томошабинлардан бирига:
— Кечирасиз, чиқишда сизни оёғингизни босиб олганмидим?
— Ҳа!
— Бизни жойимиз шу қаторда экан, ўтиб кетсак майлими?
Миллионлаб инсонлар телефон наушникларини сими чигал бўлаверишидан азият чекади.
Шунинг учун Apple компанияси Iphone7 учун симсиз наушникларни ишлаб чиқарди. Энди улар чигал бўлмайди — шунчаки йўқолиб қолади.
Афандини ўғли мактабга борибди. Ўқитувчиси унга савол берибди:
— Биров сенга олма берса нима унга дейсан?
— Олма ювилганми дейман, устоз, - жавоб берибди бола.
— Дўстим, ресторанда бепул овқатланиш йўлини топдим!
— Қандай йўл экан?
— Ҳашаматли бирор рестораннинг ёпилишига озгина вақт қолганида кирамиз. Истаганимизча таом буюртма бериб, овқатлана бошлаймиз. Иш вақти тугаб, официантлар бирин-кетин уйга кета бошлашади. Охирги қолган официант биздан пулни сўраса, биз уни шериги пулни олганини айтамиз.
— Зўр-ку, қойил. кетдик.
Ресторанда официант:
— Кеч бўлиб қолди. Ресторан ёпилади. Марҳамат қилиб ҳисоб-китоб қилсангиз...
— Ие, биз бошқа официантга пулини аллақачон тўлаб бўлганмиз. Қайтимини берасизларми, йўқми?
Тасодифан танишган иккита одам гаров ўйнабди. Биринчиси:
— Ҳозир мен ўнг кўзимни тишлайман, сен менга эллик минг берасан, - дебди.
— Кўзингни-я?, Тишлай олмайсан, - дебди иккинчи одам.
У одамни кўзи протез экан, шартта кўзини олибди-да, тишлабди.
Шериги эллик минг беришга мажбур бўлибди.
— Энди иккинчи кўзимни ҳам тишлайман, - дебди ҳалиги одам.
— Тишлай олмайсан! Иккала кўз ҳам протез бўлиши мумкин эмас, - деса,
— Мени тишларим протез, - деб тишини жойидан олиб, яна эллик минглик бўлиб олган экан.
Стоматолог беморни кўрикдан ўтказа туриб:
— Тишингизда катта ковак бор, катта ковак бор, катта ковак бор...
Бемор ҳайратланиб:
— Докор, нега бу сўзни уч мартта такрорладингиз?
— Мен бир мартта айтдим. Қолганлари ковакдан чиқаётган акс-садо бўлса керак.
Учта йигит жанозага борибди. "Фотиҳа ўқинг" деган маънода, — Ўқийсизми?, - дейишса
Домла:
— Ишлайман, - дебди.
Мактабнинг биринчи синфга келган ўқувчиларга ўқитувчиси тушунтирибди:
— Азиз болажонлар! Мактабда тўполон қилиш, баланд овозда гаплашиш, одобсизлик қилиш мумкин эмас. Агар бирор нима сўрамоқчи бўлсангиз, қўлингизни кўтариб мурожат қилинглар.
Шу заҳоти болалардан бири қўлини кўтарибди.
Ўқитувчиси:
— Нимани сўрамоқчисан Алишер?, - дебди таажжубланиб.
— Ҳеч нимани. Шунчаки, тушунтираётган тизимингиз қанчалик аниқ ишлашини текшириб кўряпман.
Урушга борган отахондан интервью олишмоқчи бўлиб, урушда кўрган воқеалардан бирор нарса гапириб беришини сўрашибди.
— Шу болам, бир куни шерикларимни тополмай, адашиб қолдим. Ўрмонда кетаётсам, қаршимдан учта немис душманлари чиқиб қолди. Шартта чўнтагимдан пичоқни олдим-да, бизни юртларга бошлаб келган оёқларини, қурол ушлаган қўлларини кесиб ташладим. Шу келишларига йўлбошчи бўлган кўзларини ўйиб олдим.
Журналист ҳайратланиб:
— Ота, шунча қийнагандан кўра шартта ўлдириб қўявермайсизми?, - деган эди, чол бамайлиҳотир:
— Ҳа болам, ўлдирардим-у, мандан олдин кимдир ўлдириб бўлган экан-да, - дермиш.