Арманистонга яҳудий оиласи кўчиб келибди.
— Хотин, қўшнилардан 2 дона тухум олиб тур, - дебди яҳудий.
Яҳудий хотин қўшнига чиқиб 2 та тухум сўраса, қўшниси тухумларни тарозида тортиб бераётганмиш.
— Нега тухумларни тарозида ўлчаяпсиз? - деса, қўшниси:
— Қайтариб бераётганингизда ҳам ўлчам оламан-да, - дебди.
Яҳудий хотин уйига чиқиб эрига:
— Кетдик бу ердан! Тухумларни тарозида ўлчаб берадиган жойда бизга нон йўқ, - дебди.
Бир қиз дугонасидан сўраётганмиш:
— Дугонажон, шамоллаб қолганингда нима қиласан?
Дугонаси жавоб берибди:
— Шамоллаганимда аксираман, йўталаман ҳам...!
Рўмолини ниқоб қилиб ўраган аёлдан тиббий ниқоб тақиб олишни сўрашди. Суҳбатнинг давоми:
— У ниқоб билан бу ниқобнинг фарқи йўқ-ку?!
— Сиз рўмолингизни ҳар 2 соатда алмаштириб янгиламайсиз-да!
— Мен сиз айтган ниқобни ҳам ҳар 2 соатда ҳеч ким янгиламайман...
Қани эди...:
Таксичи гапирмай кетса.
Сарторашинг ҳар сафар "Қанақа қилиб кесамиз?" деб сўрамаса.
Бир тимсоҳни узунлиги бошидан думигача 10 метр, думидан бошигача эса 7 метр чиқармиш.
Ҳафта кунлари ҳам шундай. Душанбадан жумагача 5 кун, жумадан душанбагача 3 кун.
— Ўртоқ, эшитдингми? “Алибобо ва қирқ қароқчи” эртагини замонавий талқини чиқибди.
— Йўғ-е! Қанақа экан?
— Қароқчилар бойлардан олиб қўйган тилла ва мол-мулкларни олдида селфига тушиб, инстаграмларига жойлашаётган эмиш.
Баклашкага бензин қуяётган эрини кўрган хотини ундан сўрабди:
— Нима қиласиз буни?
— Машинага қуяман. Нима эди?
— Ҳа, майли. Фақат ҳеч кимга сепиб юрманг-а... Жуда тез ёнади!
— Эшитдингми? Хумо деган янги тўлов тизими чиқар эмиш.
— Йўқ, эшитмадим. Яхши ишласа бўлди-да...
— Олдиндан бирор нима дейиш қийин. Авваллари Хумо лотереяси бўлар эди. Ишқилиб, бу Хумони ишлаш-ишламаслиги лотерея бўлмаса бўлгани...
Қари отахон ёшларни никоҳ тўйига ресторанга борибди.
Стол устидаги ноз-неъматларга қараб ўтирса, официант бола келиб, ликопдаги француз салатини аралаштириб ташлабди. Отахон хафа бўлиб официантга:
— Эҳ болам-а! Туппа-тузук турган овқатни кавлаб нима қилардинг?! – деган экан.
Врач хонаси эшигида ёзувни ўқиган бемор таниш исм, фамилияни кўриб ҳайрон бўлибди.
“Бу ахир синфдошим-ку” дебди ичида. Хонага кириб қараса, қаршисида ўзидан анча ёш катта кўринган врач турган экан.
— Э, синфдош қалесан?! – дебди қувончини яширмай бемор.
Врач бўлса унга қараб:
— Кечирасиз бемор, сизни танимадим...! – деб ҳайрон бўлибди.
— Ростан мени танимадингми?! 105-мактаб эсингдами? – сўрабди яна бемор.
— Ҳа, мен ўша мактабда ўқиганман. Сиз ўқитувчим бўлсангиз керак?! Қайси фандан дарс бергансиз? – деган экан врач.