Дўкон-бозор ҳақида латифалар
— Синглим мени хотиним ўлганига 3 йил бўлди, 5 хоналик банковский домда битта ўзим яшийман, зерикиб кетдим, битта яхши зотдор мушук берсез деса
Сотувчи қиз:
— Мияяяяяув, дермиш
— Стулни устига биров ўтиргандур-да?! - дермиш.
— Мана шу соатни харид қилинг! Бу Швейцария соатларининг айнан нусхаси!
— Майли беринг! Мана сизга АҚШ долларининг айнан нусхаси!
— Қорқизнинг кийими қанча туради?
— 500 000 минг.
— Қиммат экан. "Золушканинг" кийими қанча туради?
— 800 000 минг.
— Қиммат экан, анув ялмоғиз кампир кийими қанча туради?
— У кийим эмас, ойна.
— Хизмат кўрсатишингиз жуда-ям ёмон! Мен сўраган буюмларни ҳаттоки турган жойини ҳам билмайсиз. Маҳсулотлар пала-партиш тахланган, умуман тартиб йўқ...!
Қўрқиб кетган ёш сотувчи йиғлаб юборай деб турса, бояги харидор яна баланд овозда:
— Сизда ўзи инсоф борми? - деса, сотувчи қиз шошилиб:
— Бор-бор, бўлиши керак! Ҳозир топиб бераман...! - дермиш.
— Ҳа, қўшни нима бўлди? - дебди.
Сўкиниб кетаётган одам:
— Эй, кўрмайсизми қўшни, мана бу порошокка "100 гр бесплатно" деб ёзиб қўйишибди. Сотиб олиб уйда очиб қарасам, ичида фақат порошок холос! Дўконга қайтараман!
— Эсинг жойидами? Лоақал кассани ёнигача бормайсанми?! - деса, ҳалиги қиз:
— Аҳмоқмисан? Мана, қопқоғини устига "Шу ердан очинг" деб ёзиб қўйибди-ку!?, - дермиш.
— Яхши қиз, бир ўзингиз яшайсизми?
Қиз виқор билан:
— Ҳа, қаердан билдингиз?, - деса,
— Жуда-ям хунук экансиз-да..., - дермиш.
— Азизим, магазинга бориб келинг!
— Севгилим, ҳозир кўча шунчалик совуқки, ҳатто итни кўчага ҳайдасанг чиқмайди.
— Воой-бўў, ундай бўлса, итсиз борақолинг!
Бир куни у яна ўша дўконга келиб:
— Икки килограмм гўшт беринг, - дебди.
Сотувчи ҳайрон бўлиб:
— Тўй қиляпсизми дейман, – дермиш.