Дўкон-бозор ҳақида латифалар

Ҳар куни бир киши бозорда редиска сотадиган кампирга 1000 сўм бериб, редиска олмасдан кетаркан.
Бир куни ҳалиги одам яна 1000 сўм бериб, кетаётса, кампир уни қўлидан шартта ушлабди. Шунда киши:
— Ҳойнахой холажон бу сафар редиска олмаслигимни сабабини сўрамоқчи бўлсангиз керак?! - деса, кампир:
— Редиска оласанми-йўқми бу мени қизиқтирмайди. Редиска 1500 бўлди! - дермиш.
— Алло, бу техника анжомлари дўконими? Кеча сизлардан чанг ютгич сотиб олган эдим. Жуда кучли ишлайди дегандингиз.
— Эшитилмаяпти, қаттиқроқ гапиринг!
— Алло, алло. Мен чанг ютгич қопчасини ичидаман, алло...
Бир одам кўзгу дўконига кетаётса, дўсти чиқиб қолибди:
— Қаёққа кетяпсан?
— Янги кўзгу сотиб олишга.
— Нега, эскиси синиб қолдими?
— Йўқ, унисига қарасам, нуқул белимгача кўрсатяпти.
Бир киши банк эшиги олдида писта сотар экан. Дўсти келиб унга дебди:
— Оғайни, 50000 минг қарз бериб тура оласанми?
— Узр! Мен қарз бера олмайман. Ўртада шартнома бор, - дебди пистачи.
— Қанақа шартнома? - ҳайрон бўлиб сўрабди дўсти.
— Банк писта сотмайди, мен қарз бермайман...
Хотин эрига жаврай бошлабди:
— Сизга нечи мартта айтаман, ичимлик олаётганингизда қаранг, шарбатларга 100 фоиз деб ёзилади.
Газли ичимликларга 50 ёки 80 фоиз деб ёзилади. Нектарларга 40 фоиз деб!
Эри хурсанд бўлиб:
— Ана айтдим-ку хотин, ароқ - бу нектар деб, - дермиш.
Китоб магазинига кирган киши сотувчи аёлдан сўради:
— «Эркаклар аёлларни эъзозлаши керак» - деган китоб борми?
— Фантастика бўлими қўшни хонада.
Бир студент қассобхонага келиб:
— Ока, 500 сўмлик гўшт беринг, - деса
Қассоб:
— "Ана, укам" - деб илинган гўштни кўрсатиб. Бир тишлаб олавер, - дебди.
Бир тадбиркор ўзи очган хусусий фирма эшиги ёнида мижоз кутиб ўтирса, узоқдан у томонга келаётган йигитни кўриб қолибди. Тадбиркор уни мижоз деб ўйлабди-да, югуриб бориб телефон гўшагини олиб:
— Йўқ, йўқ! Бугун асло иложи йўқ! Ишларимиз жуда-ям кўп. Эртага ҳам, индинга ҳам бандмиз. Кейинги ҳафта хабар олинг! Навбатга ёзиб қўяман, - деб гапира кетибди.
Бояги йигит эса тадбиркорга қараб туриб:
— Телефон устаси чақирганмидингиз? Тармоқ ишламаётган экан, тузатишга келгандим, - дебди.
Бир одам қўшнисига дебди:
— Ҳа қўшни, хўрозингизни сотгани олиб кетяпсизми?
Қўшниси унга қараб:
— Э, йўқ! Шунчаки, товуқларим хўрозсиз бозорга бормаймиз дейишяпти, - деб жавоб қайтарибди.
Афандининг бир камсут, қисир қолган, сузонғич сигири бор эди. Уни етаклаб бозорга сотгани олиб борди. Афанди бозорда туриб харидор чақирар эди:
— Бир қошиқ сути бор, холос, қисир қолган, орқадан келганни тепади, олдидан келганни сузади, ким олса пулига куяди!
У кечгача шу хилда жавраб турди, бирорта харидор Афандининг ёнига йўламади. Афандининг ростгўй, соддалигидан ҳайрон бўлган бир даллол келиб сигирни сотиб бермоқчи бўлди-да; сигирни мақтай кетди.
— Кунда тўрт товоқ сут беради, қорнида тўққиз ойлик боласи бор, эрта-индин туғади, қўйдан ҳам ювош, кимки олса фойда қилиб, пулидан барака топади.
Даллолнинг сўзини эшитиб, харидорлар кела бошлади. Афанди сигирни даллолнинг қўлидан олиб:
— Сигиримда бундай хислатлар бор экан, сотиб нима қиламан,— деди-да, етаклаб бозордан чиқиб кетди.