Дўкон-бозор ҳақида латифалар
— Бир кило гўшт неча пул?
— Беш тилло!
— Нега бунча қиммат?
— Чунки подшоҳимиз нодон!
Подшоҳ саройга қайтибди. Эртасига башанг кийиниб, энди соқчилари билан яна ўша гўшт сотувчисини олдига борибди:
— Ассалому алайкум, подшоҳим, - дебди сотувчи.
— Гўштни қанчадан сотяпсан? - сўрабди подшоҳ
— Беш тиллодан!
— Нега бунча қиммат?!
— Кеча сиз нодонга айтдим-ку...
— Думбангиз неча пул?
— Қўйникини айтяпсизми?
— О, айни вақтида келдингиз. Бизда зўри бор. Аввал ўт ўчирувчиларнинг сиренаси чалинади, унинг ортидан артиллерия овозлари эшитилади. Бу ҳам фойда бермаса, устингизга бир челак совуқ сув сепади. Шундан кейин ҳам ўрнингиздан турмай ётаверсангиз ўзи ишхонангизга қўнғироқ қилиб, сизнинг касал бўлганингизни билдириб қўяди.
— Кучсизлик қилмасмикан?..
— Яна биттаси бор. Юқоридагиларни бажарганидан кейин ҳам уйғонмасангиз, гўрков билан домлани ҳам қидириб топиб келади.
— Кеча сизлардан аёллар пальтосини сотиб олган эдим. Хотинимга ёқмади. Алмаштириб берсангиз...
Сотувчи ҳайрон қолиб:
— Бўлиши мумкин эмас! Ахир бу ажойиб пальто-ку! Балки пальтони эмас, хотинни алмаштирарсиз?!
— Олмасанг нима қиласан тегиб, - дебди-да, ломни яна текислаб қўйган экан.
— Сигирингиз серсутми?
— Ҳа, сути яхши. Аммо битта камчилиги бор.
— Қанақа камчилик экан?
— Соғилаётганда қаттиқ тепади.
— Ҳечқиси йўқ, сигирни хотиним соғади.
— Сув олиб келинг, - деб бақиришса, талаба ҳушига келиб:
— Нон эсдан чиқмасин дермиш.
Дўконлардан бирига кирса, муздеккина экан. Бироз дам олиб турмоқчи бўлса, сотувчи келиб сўрабди:
— Келинг, нима оласиз?
Ҳалиги одам:
— Дам оламан, борми? – дермиш.
— Асал беринг, - деб сотувчига идишини узатибди.
Сотувчи идишни асалга тўлдиргач, болакай унга:
— Пулини адам кечқурун бериб кетадилар, - дебди. Жаҳли чиққан сотувчи, — Йўқ, - дебди-ю, асални қайта тўкиб олибди.
Дўкондан чиққан болакай қўлидаги идиш ичига қараб:
— Адам рост гапирган эканлар. Бу ерда иккита нонга суртса етадиган асал чиқади, - дермиш хурсанд бўлиб.