Ҳарбийлар ҳақида латифалар
— Ўртоқ полковник хизматни давом эттиришимиз учун ихтиёрингизга келдик. Полковник уччаласига қараб:
— Майли, сизларга учта савол бераман. 2 соат ичида жавобини айтасизлар. Биринчиси - аёлларга мунасабатиз? Иккинчиси - ичкиликка муносабатингиз. Учинчиси - хизматга муносабатингиз. Шу саволларга жавоб кутаман, - деб чиқарворибди.
2 соатдан кейин биринчиси кириб:
— Ўртоқ полковник, мен аёлимга хиёнат қилмайман, ичкилик ичмайман, хизмат қилишни хоҳлайман, - дебди.
Полковник:
— Баракалла! Сен рота командири бўласан, - дебди. Иккинчиси кириб:
— Ўртоқ полковник мен ичаман, хотинимга хиёнат қиламан, хизмат қилишни хоҳламайман, - дебди. Полковник:
— Ҳа майли, сен омборда ишлайсан, - дебди. Учинчиси кириб:
— Ўртоқ полковник, ароқ ва қиз машинада... Яна қандай хизмат буюрасиз, - дебди. Полковник болани кўзига қараб туриб, телфонини олиб, қўнғироқ қилибди.
— Алло, хотин бугун уйга кечроқ бораман. Янги ёрдамчимга объектларни кўрсатиб чиқаман, - дермиш.
— Қайтариб олиб келасан, бошқасига алмаштириб бераман.
— Бир, икки! Бир, икки! ...
Шу пайт ёш болакай келиб дебди:
— Амаки, мен санай қолай? Ўнгача санашни биламан!
— Ие чумоли, нега ётиб олдинг? - деса, чумоли:
— Сен кетавер дўстим! Мени чегарачилар кўриб қолди, - дермиш
Қозоқ ва рус ўз вақтида қуён овлаб келибди. Лекин тожикдан дарак йўқ эмиш.
Бориб қарашса, тожик бир бўрини тутиб олиб:
— Командирга қуёнман деб айтасан, - деб ўргатиб турганмиш.
Бузғунчини қўлга туширган аскарни қаҳрамон деб атаб, ундан интервью олишибди:
— Айтинг-чи, душманни қандай қилиб қўлга олдингиз?
Чегарачи Ваня минбарга чиқиб, ҳикоясини бошлабди:
— Давлат чегарасини муҳофаза қилиб, қамиш орасида ўтирар эканман, ёнимдан моллар подаси ўтиб қолди. Кутилмаганда сигирлардан бири подадан ажралиб чиқиб, ёнимга келди-да: «Давлат чегарасига олиб борадиган йўлни кўрсатиб юборинг, илтимос», деб қолди. Ана шундагина миям ишлаб, у бегона сигир эканлигини фаҳмлаб қолдим. Ахир, маҳаллий моллар йўлни яхши билишади-ку!
— Ким пахта теримига боради?
— Мен, - деб сафдан чиқибди иккита аскар.
— Баракалла!, - дебди командир, — Сизлар мен билан машинада, қолганлар эса пиёда қадам бос!
— Менинг кимлигимни биласизми, ўртоқ оддий аскар?!
— Ҳой, йигитлар! — қичқирибди ёш аскар, чодирли шаҳарчага қараб, — Бу ёққа келинглар, маза қиласизлар. Мана бу қария ўзининг кимлигини эсидан чиқариб қўйибди.
— Ҳамма ўнг оёғини кўтарсин.
Бир аскар адашиб, чап оёғини кўтарса, офицер жаҳл билан:
— Бу нима майнавозчилик? Ким у иккала оёғини ҳам кўтариб олган?
— Хизмат вақтида қимор ўйнаб ўтирибсизларми? деса,
Рус аскар:
— Ўйнамадим, ўлай агар, - дебди.
Қирғиз ҳам:
— Тил тортмай ўлай, картам умуман йўқ, - дебди.
ШУнда ўзбек аскар:
— Ўртоқ командир, манави иккита ўликлар билан карта ўйнаб бўладими ахир...?! - дермиш.