Ҳайвонот ҳақида латифалар
Иккинчи куни каттароқ тешикка отибди. Айиқ отиб ўлдирибди.
Учинчи куни жуда катта тешикни пойлаб ётса, поезд босиб кетибди.
Бир кун, иккинчи кун, учинчи кун...
Охири барда ўтирган бўри сўрабди:
— Ҳой тошбақа, нега уч кундан бери сув ташийсан? – деса, тошбақа унга:
— Уч кун бўлди, уйимда ёнғинни ўчира олмаяпман, - деган экан.
— Мен ҳам миниб кўрсам майлими? - деб сўраган экан,
— Майли, - деб, унга зебрани берибди. Қўшниси зебрада бир айланиб келиб:
— Иномарка барибир бошқача-да... - дермиш.
— Ҳўш дўстим, у ерлар қандай экан?
— Нимасини айтасан, жуда иссиқ, сув йўқ, ишлаш қийин...
— Келин масаласи-чи? Уйландингми?
— Озиқ-овқат ҳам тақчил экан.
— Уйланиш масаласи қандай экан деяпмиз?
— Дўкон ҳам йўқ, бирон нима олмоқчи бўлсанг, 2 соат машинада бориш керак.
— Эй, сендан аёллар ҳақида сўрадик, - дейишса, елкасида ўтирган маймунча:
— Дада, сиздан онамни сўрашяпти! – дермиш.
Шунда арслон ҳамма ҳайвонларни бир жойга йиғиб шундай дебди:
— Энг қўрқоқ, энг кичкина ҳайвондан ейишни бошлайман! Ўзинг билиб ўртага чиқавер!
Бир пайт қуён ўртага сакраб чиқиб:
— Нега арслон акамни кутишга мажбур қиласанлар?! Ўзларинг билиб, тезроқ чиқмайсанларми?! – дермиш.
— Хотин, болаларни кийинтир. Бугун ҳайвонот боғига борамиз!
Хотини ажабланиб:
— Нега? Даб-дурустдан борамиз деяпсиз? – деса, эри жаҳли чиқиб:
— Ўзинг неча кундан бери қариндошларимни соғиндим, кўргани бориб-келайлик деб ҳоли-жонимга қўймаяпсан-ку! – дебди.
— Нима учун мушугимиз унитаздан сув ичади?
Онаси:
— Унитазда сув тоза, шунинг учун ичади.
Бола ўйланиб туриб:
— Сиз буни қаёқдан биласиз?
— Буви конфет мазалими, - дебди.
Бувиси:
— Ҳа, болам мазали экан.
Болакай:
— Унда нимага олапар шиммай ташлади.
— Ҳа қўшни, хўрозингизни сотгани олиб кетяпсизми?
Қўшниси унга қараб:
— Э, йўқ! Шунчаки, товуқларим хўрозсиз бозорга бормаймиз дейишяпти, - деб жавоб қайтарибди.