Ҳайвонот ҳақида латифалар

Оғзида тиши йўқ бўри қўйларни олдига бориб қўйларни ялаб-ялаб қайтар экан...
Иккита зубочистка ўрмонда кетаётса, йўлидан типратикан чиқиб қолибди. Шунда ҳалиги зубочистка шеригига:
— Қара бу ерда ҳам автобус қатнар экан, - дебди.
Қуён дўконга кириб айиқдан сўрабди:
— Кофе борми?
— Йўқ, бизда унақа нарса сотилмайди - дебди айиқ.
Эртасига қуён яна келиб?
— Кофе борми?
— Йўқ дедимку сенга, - дебди жаҳл билан айиқ.
Учинчи куни яна шу ҳолат такрорланган экан, айиқ:
— Агар яна бир мартта кириб кофе сўрасанг қўлоғингга мих қоқиб, деворга илиб қўяман, - деб бақирибди.
Қуён қўрққанидан олди-орқасига қарамай қочибди.
Уч кундан сўнг қуён дўконга секин кирибди-да дебди:
— Мих борми?
— Йўқ.
— Бўлмаса кофе борми? - дермиш.
Икки ўртоқ тунда балиқ овига борибди. Ўзлари билан движок олишган экан, уни эшакни устига боғлаб қўйишибди. Кўлга етиб келишганда, движокни эшакни устига турган жойида ишлатмоқчи бўлиб ёқишган экан, эшак движок овозидан қўрқиб қочиб кетибди.
Икки ўртоқ эшагини қидириб кетаётишса, олдиларидан балиқ овлаб ўтирган отахон чиқибди.
— Ота, шу ердан бирор эшак ўтмадими? – дейишса, отахон:
— Йўқ, эшак ўтмади. Лекин чироқлари йўқ битта мотоцикл росса катта тезликда ўтди, - дермиш.
Ҳарбий хизматни ўтаётган ўғлига ота-онасидан хат келибди:
"Азиз болажоним! Мана, хизматинг ҳам тугай деб қолди. Уйга қайтишингга қандай совға тайёрлаб қўяйлик? Машина олиб қўяйликми? ёки янги уй олайликми? Балки келин топиб қўярмиз...?"
Армиядаги ўғлидан жавоб хати келибди:
"Меҳрибон адажоним ва онажоним! Менга машина ҳам, уй ҳам, келин ҳам керакмас! Битта қўчқор олиб, унга Қўчқоров деб лақаб қўйинглар. Ҳарбий хизматдан уйга қайтгач, ўша прапоршик Қўчқоровни сўйиб, гўштини ейман!"
Ресторанда қуён ва бўри суҳбатлашиб ўтиришибди. Қуёнжон, сенга маза, доим пулинг бор менда эса ҳеч вақо йўқ, шунча пулни қаердан оласан?
— Менга пулни машуқам беради.
— Меники эса бир тийин ҳам бермайди, дебди бўри
— Эҳ, бўривой сен жуда қўполсан, тирноқларинг ўткир. Сен аста-секин мулойимлик билан хотинингни қўлини, қўлингни орқаси билан силасанг албатта пул беради.
Бўри шошиб уйга борса, хотини ухлаб ётган экан, секин бориб кафт орқасини силаса,
— Ҳа, қуёнжон, пулинг тугадими, дебди.
Бир куни афанди балиқ овига борибди, лекин хўрак олиш эсдан чиқибди.
Қоғозга “чувалчанг” деб ёзиб, қармоқни сувга ташлабди. Бироздан кейин қармоқни кўтарса, қоғозни орқа томонига “балиқ” деб ёзиб қўйилганмиш.
— Азизим, мен билан танишмасингиздан аввал, кимнидир парвариш қилганмисиз?
— Ҳа, қишлоқда, сигирларни парваришлаганман.
Жуда айёр ўғри бировни хонадонига ўғриликка кирган экан, уй эгаси келиб қолибди. Ўғри кийим шкафига кириб, беркиниб олганча ярим тунгача ётибди. Ярим тунда уй эгаси ухлаб ётганида секин шкаф эшигини очиб қараса ҳеч ким йўқ. Қимматбаҳо шубани олиб секин чиқиб кетаётган маҳал уй эгаси кўриб қолибди.
— Ҳой тўхта! Кимсан? Қаёқдан чиқдинг? – дебди.
Ўғри:
— Менми? Кийим ейдиган куяман. Шкафдан чиқдим, - дебди.
Уй эгаси:
— Шубани қаёққа олиб кетяпсан? – деса, ўғри:
— Уйда ейман, - деб жавоб берган экан.
Эр хотинига мақтанди:
— Қара, қанчалик кўп балиқ овладим!
— Бошимни қотирманг! Қўшнимиз уйга келишдан аввал балиқ сотадиган дўконга кирганингизни кўрибди…
— Нимасини айтасан… Балиқ кўплигидан ярмини дўконга топширишимга тўғри келди…