Ишхона ҳақида латифалар
— Азиз Қодирович, боядан бери телефон жиринглаяпти. Сизни сўрашяптими ёки меними била олмаяпман...
— Бу нима деганингиз???
— Гўшакни кўтарсам, "Дангасани мумкинми?" - дейишади. Билолмаяпман, сизга улаб берайми ёки ўзим гаплашайми...
— Жавоб беринг илтимос, менинг тоғам касалхонада экан. Бошлиқ унга рахми келиб жавоб берибди.
Ишдан сўнг стадионга тушган бошлиқ у ерда ўз ходимини учратиб қолибди.
— Ие, сен тоғангни олдига касалхонага боришинг керак эди-ку?!!
— Ҳозир хўжайин шошмай туринг, тоғам мана шу ўйинга ҳакамлик қилмоқда, ўйин тугасин, кейин аниқ касалхонага тушади.
— Тошматбой, сиз энди менинг ўнг қўлимсиз!
Тошмат:
— Хўжайин, мен ўзимга юклатилган вазифадан бироз чўчияпман...
— Хотиним урди!
— Нега?
— Сенлаганим учун...
— Ол-а, бу нарса учун урмаса керак?! Аслида нима бўлди?
— Тўшакда ётувдик. Хотиним "Биз анчадан бери бирга бўлмай қўйдик, дадаси", деди...
— Мен эса "биз эмас, сен", деб юборибман.
— Бошлиқ котибага қайчи шунчалик шартми, қайчини нима аҳамияти бор?
— Роса аҳамияти борда, мана эски котибам шу қайчиси йўқлиги учун ишдан бўшаб кетди.
— Қандай қилиб?
— Бир куни шимимни тугмаси узилиб кетган экан. Котибадан тикиб беришини илтимос қилдим, тикиб бўлиб ипни узмоқчи бўлиб излади қайчи топаолмади, кейин тишлаб ипни узаётган пайти хотиним келиб қолгандида.
— Сиз ўз вазифаларингизни жуда яхши бажараяпсиз. Оширишнинг вақти келди менимча...
— Нимани? Маошимними?
— Йўқ, иш ҳажмини!