Калтафаҳмлар ҳақида латифалар
— Яхши бола экан, нега пул сўрамадинг?
Иккинчи гадой эса:
— Эй, калтафаҳм, агар пули бўлса салом берармиди...?!
— Бизга фақатгина жиноят содир этган одам ўқитувчи экани маълум. Айтгандай соат нечи бўлди экан?
Гумондор:
— Ҳали танаффузга анча бор...!
— Мана шу матони дунёда йўқ рангга бўяб беринг, - дебди.
Хўжа Насриддин ҳайрон бўлиб:
— Қайси рангга? – деб сўрабди.
— Қизил, қора, яшил, кўк, сариқ ранглардан бошқасига, хуллас дунёда йўқ рангга бўяб беринг. Хўжа Насриддин гап нимадалигини дарров тушуниб:
— Майли, бажарамиз, - деди.
Йигит:
— Қачон келай? – деб сўради.
— Дунёда йўқ куни келинг: душанба, сешанба, чоршанба, пайшанба, жума, шанба, якшанбадан бошқа – ҳафтшанба куни келаверинг, - деб жавоб қилди.
— Алло, бу милициями? Менинг мотоциклимни рулини, бензин бакини, фарасини ўғирлаб кетишибди.
— Ҳозир етиб борамиз.
Бироздан сўнг яна қўнғироқ қилиб:
— Ҳаммаси жойида экан. Мен мотоциклимда тескари ўтириб олибман.
— Хотин, биласанми?, газетада ёзишича, бир мартта юракдан кулиш, тўртта тухумнинг қувватини бераркан. Ҳар куни қозон осавермай, болаларни кулдириб ҳам туриш керак!
— Мен поездни қувиб юборяпман, - деган экан.
— Ҳозир мен ўнг кўзимни тишлайман, сен менга эллик минг берасан, - дебди.
— Кўзингни-я?, Тишлай олмайсан, - дебди иккинчи одам.
У одамни кўзи протез экан, шартта кўзини олибди-да, тишлабди.
Шериги эллик минг беришга мажбур бўлибди.
— Энди иккинчи кўзимни ҳам тишлайман, - дебди ҳалиги одам.
— Тишлай олмайсан! Иккала кўз ҳам протез бўлиши мумкин эмас, - деса,
— Мени тишларим протез, - деб тишини жойидан олиб, яна эллик минглик бўлиб олган экан.
— Йўқ адашдиз!
— Унда нега гўшакни кўтардинг аҳмоқ.
— Оҳ, у менинг сочимни причёскасини бузди - дебди,
Чўлоқ:
— Бир сакраб етиб олайми - дебди.
Кўр эса:
— Қўрқманглар, номерини эслаб қолдим, милицияга берамиз - дебди.
— Биринчисини ичиш қийин, тўққизинчисини ичсам маст бўлиб қоламан, - дермиш...