Лоф-ёлғон ҳақида латифалар
— Майлими микрофондан бир гапни эълон қилсам?
— Гапиринг, - дейишибди.
Отаси микрофонни ёқиб:
— Хайр кичкина зумраша! - деган экан.
Ҳаридор:
— Ока қанча бўляпти машина?
Сотувчи:
— 12 та лимон.
Ҳаридор:
— Бўлдими ока, гапизга жавоб берасизми?
Сотувчи:
— Жавоб бераман.
Ҳаридор бориб машинани устига сеткада турган 2кг лимондан 12тасини санаб тахлаб қўйиб:
— Мана ока 12та лимон. Энди машина маники, — дебди.
— Гап йўқ, ман эркакман, гапимда тураман, мана калит.
— Э, гап йўқ ока битта чойхона мандан.
— Гапингда турасанми?
— Э, ока уялтирвос ман битта гапираман.
— Бўлди сан тайёргарлигини кўравер. Ман чойхонани қаерга қуришингни айтаман
— Афанди, бир масалада тортишиб қолдик, ҳал қилиб беринг, дунёнинг кенглиги қанча экан?
Шу пайт ўлик кўтариб ўтиб қолдилар. Афанди тобутни кўрсатиб деди:
— Ана у дунёни ўлчагани кетаётибди, орқасидан борсаларинг аниғини билиб кела қоласизлар!
— Нима қиляпсанлар тўртталанг битта одамни уриб? - сўрабди ҳайдовчи тўхтаб.
— Чорраҳада бузилган камераларни тузатадиган устани ушлаб олдик, - дебди йигитлар.
Шунда ҳалиги одам:
— Қўл билан уришни нима хожати бор?! Оёқ билан тепа қолинглар? - дермиш.
— Жиннимисан, ахир бу нонку, нега тепасан, ундан кўра менга бер буни мен ейман.
— Жиннимасман, энди сал четроққа олиб ўт, бирга еймиз.
— Мен ёғларга қарши кураш бошладим!
Дугонаси унга қараб туриб:
— Жуда кўпларини асир олишга ҳам улгурибсан.
— Биз баландликка кўтарилиб бўлдик. Манзилимизга етиб боришга қадар 2 кун қолди. Сизга ёқимли парвоз тилаймиз, дедида микрофонни ўчириш эсдан чиқиб қолди ва деди:
— Мана, теппагаям кўтарилволдик ҳозир битта кофени ичаманда стюардессани қучоқлаб ётаман, - дебди.
Буни эшитган стюардесса уятдан қизариб кетибди. Йўловчилар ҳам ҳайрон. Шунда ўша стюардесса микрофонни ўчиришни айтиш учун экипажлар хонаси томон югурди. Югуриб кетаётиб бир чолнинг оёғига қоқилиб йиқилиб тушди. Ўрнидан турса анави чол:
— Қизим, бунча шошмасанг ҳали кофесини ичиб бўлмадику, - дермиш.
— Мени ҳимоя қилсангиз.
— Нимада айбланяпсиз?
— Пулларни сохталаштиришда.
— Майли, сизни ўз ҳимоямга оламан.
— Раҳмат. Мана сизга нақд пуллар!
— Лаънати, лабимни куйдирдинг, - дебди. Манти тугилган жойидан очилиб кетибди. Афанди дарғазаб бўлиб:
— Лабимни куйдириб, яна кулади бу! - деса, мантини ёғи оқибди. Афанди:
— Сўксам йиғлайди яна, - дермиш.
— Нега итингиз менга ҳадеб иррилаяпти?
Уй эгаси:
— Идишида овқат еганларни ёқтирмайди.