Лоф-ёлғон ҳақида латифалар
— Хожатхонага кириб, унитазда ўтирсам, ҳаёлимда гўё машинамда ман-ку, туалет қоғозини ремень ўрнига елкам оша тортибман...
— Қайнонамдан ажралиб қолдим дўстим, қайнонамдан!
— Тушунарли, унда нимага тобутни қийшиқ кўтариб кетаяпсизлар?
— Тобутни тўғри кўтарсак, ҳуррак отиб юбораяпти-да!
— Алло, милиция. Бу ерда 1000 киши ўлиб ётибди.
Милиция:
— Алло, алло, сиз ҳозир қаердасиз?
— Қабристонда.
— Мени-ям олиб кетинглар, - деса, филлар:
— Жой йўқ, - дермиш.
— Жоним нимага жимсиз? Бирор нарса гапириб беринг. Зерикиб кетдим.
Йигит:
— Нимани гапирай? Қулоғинг кар бўлса сени. Ҳеч нарсани эшитмасанг. Гапирганим билан нима фойда?, - деса,
Қиз:
— Вой, кейинчи? Кейин нима бўлди?, - дермиш.
— Ҳозир ҳаммаси яхши! Ҳамма шароитлар сизлар учун албатта! Ҳамма жойларга бориб кўриб келишингиз мумкин, албатта агар биздан ортса, - дермиш...
— Хўш нима бўлди?
— Бугун бир қоп хат келди. Ҳаммасида бир хил ёзув: "Мени эримни олиб кетинг!" деган.
— Дўстим, бу хотинингни қулоғидаги зиракни қаердан олдинг. Умрим бино бўлиб, бунақасини кўрмаганман.
— Э-э, у зирак эмас. Туғилган кунига совға олай десам, ҳали ойликкача анча бор экан. Кастюмимни тугмасини узиб олиб, қулоғига қадаб қўйганман...
— ... ҳарбий қисмда айниқса, тартиб-интизом соҳасида улкан ютуқларга эришдик, - деб турса,
Шу пайт қия очиқ эшикдан аскар мўралаб:
— Эй қария, машинангни миниб кетяпман, хўпми?
Полковник ҳайратда қолган генералга ўгирилиб:
— Мана кўрдингизми, ярим йил олдин улар ҳатто сўраб ҳам ўтиришмасди, - дермиш.