Лоф-ёлғон ҳақида латифалар

Бир куни Алишер Навоий шогирди Хўжа Осафийга насиҳат қила бошлабди:
— Мен бир нарсага ҳайронман. Шундай ўткир зеҳнли, баланд таъбли бўла туриб, шеър ёзиш билан шуғулланмайсиз.
— Мавлоно хўб айтурлар. Афв мақомида узр баён қиламанки, энди шеър ёзишга зўр иштиёқ билан киришиб кетдим. Ҳатто кечалари ҳам шеър ёзиш билан машғул бўляпман. Масалан, ўтган кеча икки пулга олинган шам ёниб битгунча, икки юз жуфт байт ёздим.
— Ундоқ бўлса, ҳар юз жуфт байтинг бир пул экан-да...
Учта аҳмоқ аэропортга боришибди. Биринчиси двигатели айланиб турган самолётни ёнига бориб,
— Ҳозир шу двигателни тўхтатаман, - деб бармоғини тиққан экан, бармоғи узилиб кетибди. Оғриқдан бақира бошлабди.
Иккинчисиям:
— Мен тўхтатаман, - деб бошини тиққан экан, уни боши узилиб кетибди.
Шунда учинчи аҳмоқ бармоғини ушлаб бақираётганга қараб:
— Нега бақирасан? Бармоққа шунча ваҳимами? Қара, бошини тиққан жим ётибди-ку?!, - дермиш.
Икки ит ўргатувчи бир-бирига мақтаняпти:
— Мени Бобигим бир йил деганда анджанчага рақсга тушишни ўрганиб олди.
— Ҳа, хабарим бор! Ўтган куни Шаригим гапириб берганди.
Иккита мардикор бойни уйини краска қилишаётса, бойни қўшниси чиқиб:
— Краскани менга сотинглар - дебди. Мардикорлар бойни отини лабига краскадан суртишибди-да, краскани сотиб юборишибди. Бой келса иш тўхтаган. Мардикорлар дам олиб ўтиришибди. Бой ҳайрон бўлиб:
— Нимага ишламасдан ўтирибсизлар? - деб сўраса, мардикорлар отни кўрсатиб:
— Краскани отингиз ичиб қўйди - дейишибди. Бой отига қараса, лаби краска. Шартта чўнтагидан тўппончасини чиқариб, отини отмоқчи бўлибди.
Мардикорлар бойни тўхтатиб:
— Тўхтанг, ахир от краскадан қиммат-ку! - дейишса, бой:
— Сенлар аралашма! Ўтган йили бу лаънати икки тонна цементни ҳам еб қўйган эди, - дермиш.
Эр хизмат сафаридан қайтиб келиб, кийимларини олиш учун шкафни очса, у ерда бегона бир киши ўтирганмуш.
— Нима қиляпсан бу ерда?!, - деса
— Pokemon қидиряпман, - дермиш.
— Кеча бир қуш тутдим, — деб гап бошлади бир лофчи — тумшуғиннинг ўзи нақд ўн олти метр. Қовурғаларидан дарёга кўприк қурдик.
Бошқа лофчи гапга аралашди:
— Агар гапинг рост бўлса, мен ушлаган қушнинг боласини тутганга ўхшайсан.
Автобус бекатда тўхтаб яна йўлида давом этаётса, бир эркак жон ҳолатда автобусни орқасидан югуриб келаётганмиш. Қоқилиб, йиқилиб, яна туриб югурармиш.
Шу пайт бир йигит автобус ойнасидан бошини чиқариб:
— Ака автобусни орқасидан югураверманг. Ҳамма кулавериб, ичаги узилай деяпти, - деса, чопиб келаётган киши:
— Агар ҳозир бирортангиз автобусни тўхтатмасангиз, бошингиз узилади... Чунки мен шу автобусни ҳайдовчисиман, - дермиш.
Бир куни мактабда тил ўқитувчиларининг кенгаши чақирилибди. Кенгашда Лотин ёзувидаги алифбодан "к" ёки "қ" ҳарфларининг бирини олиб ташлаш масаласи қўйилибди. Кўпчилик ўқитувчилар "Қ" ҳарфини олиб ташлаш таклифи билан чиқишибди сабаб ёмон сўзлар барчаси шу ҳарфдан бошланади деб этишди улар.
Метод бирлашма раҳбари ҳаммани тинглаб қарор қабул қилибди, лекин четда турган 1 ўқитувчи уларга қўшилмапти, нега унга қўшилмайсан деганда у:
— "Сиқилиб кетдим" сўзини энди бир айтиб кўрингларчи дебди.
— Гули, сен бутунлай сурбетлашиб кетяпсан! Кечқурун уйга "драбаданг" маст келдинг!
— Қанақа маст! Мен овсиним билан озгина озгинадан ичдик холос! Буни устига ошхонадаги идишларни ҳам ювиб қўйганман.
— Ҳа, ўсимлик ёғи билан!
Жанг майдонига ошпаз эмаклаб келиб, акопдаги аскарлардан:
— Бугун нима овқат қилай? - деса, бўлинма командири:
— Ош қил! - дебди.
— Неча кило қилай? - сўрабди ошпаз:
— 10 кг неча кишига етади? - дебди яна командир.
— 90-100 кишига етади, - деса,
— Бўлмаса жангдан кейин қиласан, - дермиш.