Оила ҳақида латифалар
— Азизим, қаймоқ тугади!
Эри:
— “Тугади” эмас, “Тугатдим” дегин. Қачон виждон билан гапирадиган бўласан-а?
Шу пайт кўчадан ёши улуғ мўйсафид ўтиб кетаётиб, бу жанжални кўриб қолибди ва дебди:
— Ҳой, нега сен аёлингни бунчалик калтаклаяпсан? Агар хотинни тарбияламоқчи ёки жазоламоқчи бўлсанг, хотин устига хотин ол! Шунда кўрасан!
Эр мўйсафидни гапини эшитиб турса, хотини:
— Бу чолни гапларини умуман эшитманг адаси. Уринг, ураверинг! – деган экан.
— Қора шимим қани?
— Кеча ювгандим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Кўк кўйлагим қаерда?
— Уни ҳам ювган эдим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Ундан кўра мени ювиб кичрайтириб, синглинга берворсанг бўлмайдими?!
— Адаси, менга-ям беринг. Бироз ўйин ўйнай, - дебди.
Эри бўлса асабийлашиб:
— Овқат қилаётганингда бирор мартта чўмични сўраганманми сендан?! - дермиш.
— Азизам, шифтда учиб юрган нима?
— Пашша-ку!
— Нега у оппоқ?
— Ҳозир кечаси бўлса, тунги кўйлагини кийиб олгандир-да!
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!
— Адаси, қачон гилам олиб берасиз? - деса, эри:
— Ҳаддингдан ошма, супургингда учиб юравер! - деган экан.
— Овора бўлма хотин, барибир вазнинг камайиб қолмайди, - деб кулибди.
Хотини эса эрига қараб:
— Ҳеч бўлмаса тарози нечини кўрсатаётганига қараб олай!, - дебди.
— Ҳа хотин, тинчликми? – деса, - хотини:
— Ўлинг, сизмидингиз, - дермиш.