Оила ҳақида латифалар

Хотин эрига:
— Азизим, қаймоқ тугади!
Эри:
— “Тугади” эмас, “Тугатдим” дегин. Қачон виждон билан гапирадиган бўласан-а?
Бир эркакнинг хотини эрини жаҳлини чиқараверибди. Охири эри уни калтаклашни бошлабди.
Шу пайт кўчадан ёши улуғ мўйсафид ўтиб кетаётиб, бу жанжални кўриб қолибди ва дебди:
— Ҳой, нега сен аёлингни бунчалик калтаклаяпсан? Агар хотинни тарбияламоқчи ёки жазоламоқчи бўлсанг, хотин устига хотин ол! Шунда кўрасан!
Эр мўйсафидни гапини эшитиб турса, хотини:
— Бу чолни гапларини умуман эшитманг адаси. Уринг, ураверинг! – деган экан.
Эр хотин суҳбатидан:
— Қора шимим қани?
— Кеча ювгандим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Кўк кўйлагим қаерда?
— Уни ҳам ювган эдим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Ундан кўра мени ювиб кичрайтириб, синглинга берворсанг бўлмайдими?!
Эри компьютерда ўйин ўйнаб ўтирса, хотини ёнига келиб:
— Адаси, менга-ям беринг. Бироз ўйин ўйнай, - дебди.
Эри бўлса асабийлашиб:
— Овқат қилаётганингда бирор мартта чўмични сўраганманми сендан?! - дермиш.
Хотин кечаси ичиб келган маст эрини ўрнига ётқизмоқда:
— Азизам, шифтда учиб юрган нима?
— Пашша-ку!
— Нега у оппоқ?
— Ҳозир кечаси бўлса, тунги кўйлагини кийиб олгандир-да!
Жудаям зиқна бой бўлган экан. Бир куни қўшни қишлоққа ошнасиникига меҳмонга борибди. Энди ўтирган экан, уйдаги шамни ўчириб келдимми йўқми, деган савол қийнай бошлабди. Бориб келай деса йўл узоқ, бормай деса шамни эриб қолишини ўйлаб юраги увишиб кетибди. Охири чидолмай йўлга тушибди. Халлослаб уйига келиб, эшикни тақиллатибди. Хотини чиқиб, эшикни очмоқчи бўлган экан...
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!
Хотин эрига:
— Адаси, қачон гилам олиб берасиз? - деса, эри:
— Ҳаддингдан ошма, супургингда учиб юравер! - деган экан.
Бир кишининг хотини вазнини ўлчамоқчи бўлиб тарози устига чиқибди-да, семиз қорнини ичига торта бошлабди. Буни кўрган эр:
— Овора бўлма хотин, барибир вазнинг камайиб қолмайди, - деб кулибди.
Хотини эса эрига қараб:
— Ҳеч бўлмаса тарози нечини кўрсатаётганига қараб олай!, - дебди.
Бир киши соч-соқолларини ўстириб юрар экан. Бир куни сартарошга кириб, соч-соқолларини олдириб, кал бўлиб уйига кириб келса, хотини югуриб келиб, қучоқлаб олибди.
— Ҳа хотин, тинчликми? – деса, - хотини:
— Ўлинг, сизмидингиз, - дермиш.
Тўйдан кейин келин маъюс оҳангда:
— Ҳар куни овқат пишираман, кир юваман, супураман, тозалайман, дазмоллайман, ... Ўзимни эртакдаги Зумраддек ҳис қиляпман, - деса, эри:
— Айтгандим-ку, менга турмушга чиқсанг, эртаклардагидек яшайсан деб, - дермиш.