Оила ҳақида латифалар
Хотини айвонда туриб устидан кулаётганмиш:
“Яна битта ғилдираги бўлганида машина бўлиб қоларди-а, адаси?!”
— Сиз уйда кимсиз?
Адаси:
— Мен бу уйда директорман.
Кунларнинг бирида бола адасига:
— Ада, сиз хизмат сафарига кетганингизда уйимизга янги директор келди...
— Шу сени боғчангми?
— Йўқ, ада!
Бошқа боғчага олиб келиб:
— Шунисими?
— Йўқ! Бу боғчани ҳатто кўрмаганман ҳам.
Яна бошқа боғчаларга олиб келиб:
— Шунисими? Шунисими? - деб юрса, ўғли:
— Ада, яна бироз боғчама-боғча юрсак, мактабимга кеч қоламиз! - дермиш.
— Аксинча хотин! Ўша пайт сени эслаб чуқур хўрсиниб қўяман.
— Гап сизларни бойлигингизда эмас. Қизингизни севаман!
Хонадон эгаси:
— Ахир бизни 3 та қизимиз бор. Қайси бирини?
Йигит:
— Фарқи йўқ!
Йигит:
— Менга турмушга чиқсанг, дунёни исталган шаҳарида дам оласан
Қиз:
— Ундай бўлса, розиман!
Тўйдан кейин.
Йигит:
— Мана, хоҳлаган жойда дам ол!
Қиз:
— Бу нима?
Йигит:
— Дунё харитасини расми туширилган гилам!
— Адаси, сочларим чиройлими?
— Ҳа, чиройли.
— Кўзларим-чи?
— Кўзларинг ҳам.
— Бурним чиройли-а?
Эр ҳайрон бўлиб:
— Нима, кўзгуда кўринмаяпсанми???
— Мен бўлса ўғлимни каратега бердим!
— Мен эса ўғлимни ўзим ураман.
Хотинимни мендан беркитган бойликлари қаерда экан-а?!