Ўзбекона ҳақида латифалар
— Адаси, мен қўшниникига чиқиб кетяпман. 5 минутда қайтаман. Ҳар ярим соатда қозонни кавлаб туринг, тагига олиб кетмасин...!
— Ҳафта бошидан янги ҳаёт бошламоқчимиз. Мен озишни бошлайман, аданг чекишни ташлайди. Сен нима қилмоқчисан?
— Мен ўқишни ташламоқчиман!
— Тузланган қулупнай егим келяпти адаси, - дейиши билан эр ҳушидан кетиб қолибди...
— Адажониси бугун турмуш қурганимизга 25 йил бўлди, қўй сўйиб ис чиқазворайлик, - деса
— Эри қўйда нима айб, аммангни сўйиш керак, 25 йил олдин амманг бизни учраштирган, қўй эмас.
— Шу аёлдан гуруч сўраб чиқаман, - деб, аёлни эшигини қўнғироғини босиб туриб, ўйланиб қолибди. Ҳозир у чиқса, гуруч сўрасам, ош қилишимни билади. Кейин иложсиз ошга таклиф қиламан. У чиқади, меҳмонни ҳурматидан шампан қуяман. Шу пайт эшик очилиб, хотиним кириб келиб қолади...
Шундай ҳаёл суриб турса, эшикни қўшниси очиб:
— Лаббай қўшнижон, келинг, - деса, йигит:
— Эй-й, гуручинг бошингдан қолсин! - деб кетиб қолибди.
— "Садақа бало қайтаради" дейишгани рост экан. Эрталаб садақа қилганим яхши бўпти-да..., - дермиш.
— Агар мен тўрт мартта чапга юрсам-чи?
— Сен онангни уйига қайтасан!
— Жоним, энди биз эр ва хотинмиз тўғрими?
Куёв:
— Ҳа
Келин:
— Келинг, унда бошизга чиқиб олақолай?
— Сизга текканимда кўзим кўр, қулоғим кар бўлган экан..
Эр:
— Ана кўрдингми қандай касалликлардан озод қилдим сени..
— Институтда ўрганган ҳамма билимларингизни унутинг! Амалиётга умуман тўғри келмайди.
— Мен институтда ўқимаганман.
— Унда сизни ишга ололмаймиз. Бизга олий маълумотлилар керак.