Ўзбекона ҳақида латифалар
— Чой дамла, бор, — деркан.
Бир кун хотинининг жаҳли чиқиб:
— Ҳар кун шу аҳвол. Бор чой дамла, овқатинг тайёрми, - дейсиз. Қачон биз ҳам маданиятли инсонларга ўхшаб адабиёт, мусиқа ҳақида гаплашамиз, — дебди.
Бу гап эрини ўйга солибди. Эртасига эри ишдан келиб хотинига:
— Жоним "Отелло"ни ўқиганмисан?
— Йўқ.
— Охунжон Мадалиевни қўшиқларини эшитганмисан?
— Ким у?
— Муҳаммад Юсуфни бирорта шеърини ёдлаганмисан?
— Йўқ, ёдламаганман.
— Чайковскийни бирор бир симфониясини эшитганмисан?
— Йўқ, эшитмаганман.
— Тур, унда чой дамла...
— Пулингиз борми?
— Йўқ, қолмади.
— Агар топсам-чи?
— Сендан жуда-ям миннатдор бўлардим!
— Омадли уйланишми? Бу заҳарли илонлар тўла қопни ичига қўлингни тиқиб, заҳарсиз илонни топиш дегани!
— Тўхта, тепадан ғишт тушяпти!
Ҳалиги эркак тўхташи билан, олдига катта ғишт келиб тушибди. Йўлда кетишда давом этибди. Кетаётса, яна овоз келибди:
— Тўхта, машина келяпти!
Дарров тўхтабди эркак. Шу пайт олдидан катта тезликда машина ўтиб кетибди.
— Сен ўзи кимсан?, - деб сўрабди бояги одам.
— Мен сени ҳалоскор фариштангман!
— Уйланишимдан олдин қаерда эдинг унда!!!
— Қора шимим қани?
— Кеча ювгандим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Кўк кўйлагим қаерда?
— Уни ҳам ювган эдим, кичрайиб қолибди, укамга бериб юбордим!
— Ундан кўра мени ювиб кичрайтириб, синглинга берворсанг бўлмайдими?!
— Ҳар куни овқат пишираман, кир юваман, супураман, тозалайман, дазмоллайман, ... Ўзимни эртакдаги Зумраддек ҳис қиляпман, - деса, эри:
— Айтгандим-ку, менга турмушга чиқсанг, эртаклардагидек яшайсан деб, - дермиш.
— Арзанда ўғлинг яна ҳамёнимдан пулларимни ўмарибди!
— Нега энди у бўларкан? Балки мен олгандирман ...
— Йўқ, сен эмас! Ҳамёнимда пулларимни ярми қолиб кетибди.
— Негадир эрингиз менга ёқмаяпти...
Хотини унга:
— Менга ҳам ёқмайди. Лекин нима қилай, жуда рўзғорбоп эр-да!? – дермиш.
Янги уйланганлар: "Йўқ, ундай қилма! Кечир..." дейишади.
Тажрибалилар: Хотиржам туриб, хотинининг барча гапларини эшитади.
Ўта тажрибалилар: Хафа, тушкун ҳолатда: "Сен фақат ваъда беришни биласан...!" дейишади.
— Дадаси, мен унчалик тушунмадим. Партия аъзоси бўлиб нима иш билан шуғулланасиз?
— Агитация ва пропаганда ишлари билан-да!
— А, нима у? - тушунмай сўради хотини.
— Ҳмм, қандай тушунтирсам экан... Фараз қил, кўчада бир чиройли аёл кетяпти. Мен бориб, унга мен билан бирга юришга даъват қилсам — бу агитация, агар у кўниб, менга эргашса — бу пропаганда бўлади. Тушундингми?
— Сал тушунмаган жойим бор... Агар мен кўчада кетаётсам, бирор нотаниш эркак келиб, мен билан агитация ва пропаганда ишлари олиб бормоқчи бўлса, мен нима қиламан?, - деб сўрабди хотини.
Шунда Афандининг аччиғи келиб:
— Сен яхшиси сиёсатга аралашма, хотин!, - деб жавоб қилибди....