Ўзбекона ҳақида латифалар
Қўлида кенжа набираси ёки елпиғич..., келин дамлаб берган чойни ичиб ўтиргани, нафақа пулини олаётгани, 80 ёшга тўлиши муносабати билан тарқатилаётган ошга таклифноманинг сурати, сунъий тишларнинг расми, ...
— Жуда бесабрсизда! Бир соатдан бери икки дақиқада тайёр бўламан, деб қулоғингизга танбур чалаяпманми?
— Хотинжон, сенга кейинроқ ўзим телефон қиламан. Ҳозир сўкинишнинг сира ҳам иложиси йўқ!
— Нима? Мен олий маълумотли врач бўла туриб, беш дақиқада эллик минг ишлаб топмайман, - дебди. Чилангар эса:
— Мен ҳам ўқитувчи бўлиб ишлаганимда бунча пул топмасдим!, - деган экан.
— Машҳур кино юлдузи бўлсам, бутун дунё мен ҳақимда гапирса, дейман.
— Сен ҳақингда бутун маҳалла гапираётгани камлик қиляптими?
Шу пайтда: "Нонга пул беринг, нон олиб чиқиш керак", - деган овоз умуман нотага тушмайди-да.
— Привет.
— Аҳволингиз қандай?
— Спасибо. Хорошо. Как ваши дела?
— Яхши. Сиз ўзбекмисиз?
— Да.
— Унда нега ўзбекча гапирмайсиз?
— Я по-узбекски понимаю, но не умею говорить...
— Мени итимга ўхшаркансизда...
— В смысле?
— Менинг итим ҳам тушунади, бироқ, гапира олмайди.
— Маошингиз 200 минг бўлса, юз миллионлик уй-жойни қандай қилиб қурдингиз?
— Жуда-ям оддий. Қурилиш моллари омборида текширув олиб бораётганимда уйимни қурилиши битди.
— Йўқ, сен узат!
— Биринчи узат!
— Узат!
— Бунақада ошни тарқатиб бўлмаймиз. узат, кутиб қолишди меҳмонлар.